Peter Blasser - syntezatory utkane symbolami
fot. https://www.youtube.com/watch?v=A1vuzw9Stk8&t=198s
Peter Blasser jest współczesnym twórcą elektronicznych instrumentów. Jego syntezatory (sygnowane marką Ciat-Lonbarde) są jednymi z najciekawszych konstrukcji jakie możemy znaleźć na rynku. Blasser jest połączeniem geniusza, ekscentryka oraz kreatywnego inżyniera.
Świat syntezatorów jest niezwykle zróżnicowanym środowiskiem. Z jednej strony mamy do czynienia z gigantami, firmami taśmowo produkującymi urządzenia na masową skalę. Z drugiej strony na rynku znajdują się niewielkie manufaktury, nie dysponujące tak złożoną strukturą, nadrabiające kreatywnością. Ciekawe jest to, że oprócz dwóch wspomnianych płaszczyzn istnieje również trzecia. Jest to miejsce w którym powstają najbardziej niszowe projekty, a za którymi często stoją jednoosobowe firmy. W takim świecie funkcjonuje Peter Blasser.
Wystarczy spojrzeć na umieszczone w urządzeniach układy scalone by mieć obraz tego, czego możemy spodziewać się po stronie dźwiękowej. W przypadku Blassera kluczowa jest symbolika. Architektura produkowanych syntezatorów oparta jest na luźnych metaforach i symbolach. W niektórych syntezatorach nadrukowane na płytki układy przypominają mapę pentagonu, na innych topografię miasta, czy też są odwzorowaniem abstrakcyjnego rysunku.
fot. http://www.ciat-lonbarde.net
W tym miejscu można by machnąć ręką i podsumować "kolejny nawiedzony konstruktor". Sęk w tym, że wspomniane syntezatory oferują niesamowite brzmienie, a opisana architektura przekłada się na możliwości o których autorzy większości komercyjnych projektów mogą jedynie pomarzyć.
Wiele z tajemnic dotyczących produkowanych syntezatorów oraz samej postaci Blassera zostaje rozwikłanych po zerknięciu w jego biografię. Charakterystyczne kolorowe gniazda umieszczone na syntezatorach inspirowane są designem jaki praktykuje Buchla. Okazuje się że w 2001 roku drogi obu projektantów przecięły się. Blasser odbył praktykę u legendarnego Dona Buchli. Od tej pory skupił się na eksperymentowaniu z własnymi konstrukcjami, a w szczególności na rozwijaniu własnego konceptu łączącego wykorzystywane tworzywa oraz proces syntezy. Jednym z bardziej znanych (eksperymentalnych projektów) jest tzw. Kurtka admirała (2003 r.) - polifoniczny syntezator inspirowany maszyną Steve'a Reicha stworzoną w latach 80-tych. Obecnie znany jest z budowy: Sidrax Organ, Plumbutter, Cocoquantus.
fot. http://www.ciat-lonbarde.net
Jak nietrudno się domyślić, prezentowane instrumenty nie mają większych szans na przebicia się do mainstreamu. Jednak z perspektywy twórców wykorzystujących takie, eksperymentalne konstrukcje, fakt ten nie ma żadnego znaczenia. Wręcz przeciwnie - wielu twórców poszukuje niepowtarzalnych, niszowych syntezatorów. Dlatego też, bardzo dobrze, że na rynku znajduje się margines będący przestrzenią dla twórców pokroju Blassera.
Strona Ciat-Lombarde: http://www.ciat-lonbarde.net/
polecane
