HY-Plugins HY-FX CM

1.

Instalacja wtyczki jest bardzo prosta. Plik instalacyjny znajdziesz na dołączonej płycie DVD lub wśród materiałów na stronie www.media.avt.pl. Użytkownicy komputerów Windows mają wtyczkę w formacie VST lub VST3, a właściciele komputerów Mac mogą dodatkowo zainstalować wtyczkę w formacie Audio Units (AU).

2.

Po zakończonej instalacji uruchom program DAW i włącz HY-FX CM na ścieżce z dowolnym sygnałem audio – w naszym przypadku jest to pętla perkusyjna. Po pierwszym włączeniu wtyczka jest „czystą kartką”. Przed załadowaniem efektu możesz ustawić wielkość interfejsu graficznego wtyczki, przeciągając jej prawy dolny narożnik.

3.

Wybierając efekt skorzystaj z głównego rozwijanego menu, wybierając jedną z kategorii. Można też wybierać sekwencyjnie za pomocą strzałek lewo/prawo. Efekty podzielono na poszczególne grupy, obejmujące m.in. efekty delay, filtry, shiftery i przesterowanie. Na początek wybierzemy kompresor. Kliknij Dynamics, a następnie Compressor.

4.

Po załadowaniu efektu, do gałek i przycisków zostają przypisane nazwy, które będą się różnić w zależności od jego typu. W przypadku kompresora mamy kontrolki progu kompresji, czasu ataku, powrotu i poziomu sygnału, a w przypadku przycisków aktywny jest tylko jeden, pozwalający przełączyć współczynnik kompresji (Ratio) – 4:1 lub 16:1.

5.

Po lewej i prawej stronie interfejsu znajdują się regulatory poziomu wejścia i wyjścia, wraz ze wskaźnikami. Suwak Mix ustawia proporcję między sygnałem czystym (ustawienie minimalne) a poddanym przetworzeniu (ustawienie maksymalne). Po wciśnięciu kłódki ustawienia poziomów nie zmieniają się bez względu na wybrany efekt lub preset.

1.

HY-FX CM ma trzy modulatory – LFO, Envelope Follower i Sample & Hold – wszystkie w dolnej części interfejsu. Zanim przyjrzymy im się bliżej, zobaczmy w jaki sposób można zdefiniować przypisanie modulatorów do wybranych parametrów. Na samym początku, z głównego menu załaduj efekt Pitch Shifter.

2.

Każda z czterech kontrolek efektów ma dwa sloty modulacji (kółka z plusem w środku). Użyjemy LFO do zmiany L-Shift. Kliknij na skrzyżowanych strzałkach w polu LFO, przeciągnij na slot pod L-Shift, a następnie przeciągnij na nim, ustawiając niebieską obwódkę w slocie na wartości maksymalnej.

3.

LFO zmienia teraz wysokość dźwięku lewego kanału w naszym sygnale. Aby zaaplikować odwrotną modulację dla kanału prawego, przeciągnij skrzyżowane strzałki z LFO na slot pod R-Shift, a następnie przeciągnij na nim ustawiając niebieską obwódkę na wartości minimalnej. Kanały będą odstrajane przeciwbieżnie.

1.

Każdy z trzech modulatorów oferuje całą gamę kontrolek pozwalających na ich ustawienie, wyjątkowo efektownie prezentując zmieniające się parametry. Kliknięcie dużej strzałki w lewym górnym rogu manipulatora otworzy w prawej części interfejsu jego okno edycji. Zaczniemy od LFO, który w HY-FX CM ma przypisany kolor niebieski.

2.

LFO generuje sygnał cykliczny, którego kształt wybieramy klikając na jednej z ośmiu ikon. Do wyboru jest sinus, trójkąt, prostokąt, narastanie i szereg mniej regularnych kształtów. Umiejscowiony nad przyciskami ekran prezentuje kształt aktualnie generowanego przebiegu, przez który, w trakcie odtwarzania, będzie przechodził biały, pionowy kursor.

3.

Kontrolka Rate ustawia szybkość modulacji. Wartość tę możemy zmieniać jako częstotliwość od 0,001 do 20 Hz. Chcąc zachować synchronizację modulacji do tempa projektu, należy kliknąć umiejscowioną na dole ikonę metronomu. W tym trybie częstotliwość pracy LFO będzie wyznaczana w wartościach miary taktu, od 1/64 do 16/1.

4.

Regulatory Phase i Offset pozwalają na kształtowanie przebiegu – zmianę amplitudy, odkształcenie i pochylenie. Kontrolka Jitter umożliwia wprowadzenie do przebiegu elementu przypadkowości, natomiast trzy przyciski poniżej odwracają biegunowość sygnału, uśredniają go do postaci prostokąta i wprowadzają nasycenie.

5.

Envelope Follower, czyli generator obwiedni, tu oznaczony kolorem oliwkowym, konwertuje wchodzący sygnał audio na sygnał modulujący – także i w tym wypadku z wizualizacją na ekranie panelu Edit. W trybie domyślnym wtyczka odbiera sygnał wejściowy, ale po kliknięciu przycisku Sidechain przełącza się na sygnał kluczujący.

6.

Górny wyświetlacz pozwala śledzić dynamikę sygnału. Kontrolkami Gain i Amp definiujemy poziom, natomiast Attack i Release ustawiają czasy reakcji i powrotu, kształtując obwiednię. Sygnał sterujący można także poddać filtracji LPF i HPF oraz wygładzaniu (Smooth), aplikując także opóźnienie reakcji modulatora (Delay).

7.

Funkcja Sample & Hold, to, w najprostszym ujęciu, generator przypadkowych wartości, z których jedna co jakiś czas jest podtrzymywana, tworząc przebieg typu schodkowego, tyle tylko, że każdy stopień ma wartość losową. W HY-FX CM można go dodatkowo poddać dalszej modulacji: periodycznej lub losowej.

8.

Biorąc to wszystko pod uwagę, najlepszym sposobem na zrozumienie działania modułu S&H jest obserwacja przebiegu na wyświetlaczu. Aby określić kształt „stopni”, wybierz jeden z sygnałów z grupy Source (Sine, Tri, Up, Down lub Noise). Sync aktywuje synchronizację przebiegu do tempa, a jego częstotliwość ustawiamy kontrolką Rate.

9.

W dolnej części sekcji Sample & Hold definiujemy Sample Rate, przypominający funkcjonalnie regulator Rate w LFO. Tutaj także jest możliwość aktywowania synchronizacji do tempa poprzez kliknięcie ikony metronomu. Smooth wygładza krokowe wartości modulacji, aplikując płynne przechodzenie z jednej w drugą.

1.

W HY-FX CM znajdziemy 22 podlegające modulacji efekty. Pierwszych pięć to ciekawie brzmiące procesory typu delay – dwa podstawowe Simple i Ping-Pong, hipnotyzujący Reverse Delay, pogrubiający każdy dźwięk M-Tap Delay oraz efekt typu Haas, nadający ścieżkom przestrzenności.

2.

Wśród filtrów znajdziemy wielofunkcyjny State-Variable Filter (SVF), w którym można ustawiać płynne przejścia pomiędzy trybem dolno-, pasmowo- i górnoprzepustowym, z uwzględnieniem wzbudzenia przy wysokim poziomie rezonansu. Jest też „didżejski” filtr HP/LP i filtr formantowy.

3.

Ciekawie prezentują się efekty modulacyjne. Mamy tu znakomity Chorus oraz Flanger i Phaser, które potrafią wprowadzić animację do statycznych dźwięków. Tremolo/Pan można wykorzystać do modulacji głośności i panoramy, przy czym Width aktywuje cykliczne panoramowanie lewo-prawo.

4.

Pitch Shifter ma niezależną kontrolę odstrojenia dla kanałów lewego i prawego. Po aktywacji Detune pojawia się modulacja odstrojenia, doskonała do barw syntetycznych. Dysonansowy charakter Frequency Shiftera sprawia, że najlepiej sprawdza się on w kreowaniu efektów i dźwięków perkusyjnych.

5.

W grupie Nonlinear znajdują się trzy efekty zniekształcające. Lofi redukuje liczbę bitów i częstotliwość próbkowania; Overdrive to ziarnisty distortion; a Clipper dość brutalnie obcina wierzchołki sygnału. Wszystkie trzy mają filtrację górno- i dolnoprzepustową, pozwalającą ukształtować ostateczny efekt.

6.

Kategoria Dynamics to efekty Compressor, Gate lub Envelope Shaper. W ostatniej grupie Reverb znajdziemy algorytmiczny pogłos, który pozwala uzyskać każdy efekt – od krótkiego ambientu do wybrzmiewania w gigantycznych obiektach. Kontrolką Mix należy dobrać odpowiednie proporcje pogłosu.

1.

2.

3.