Sennheiser HD 560S - słuchawki wokółuszne

Model HD 560S ma wszystko to, czego oczekujemy od nowoczesnych słuchawek wyższej klasy średniej. Nie licząc stalowego elementu pałąka, są wykonane z wysokiej jakości tworzywa, mają płaskie nauszniki, typowe dla tej serii zamszowe pokrycie elementów mających kontakt z naszą głową i wyprowadzony z jednej strony, odłączany kabel.

Konstrukcja Sennheiser HD 560S

Słuchawki przylegają dość ciasno, ale bez wrażenia nadmiernego ucisku, zapewniając bardzo stabilną pozycję na głowie. Są ponadto wyjątkowo lekkie, ważąc 240 g bez kabla. Ich charakterystycznym elementem jak bardzo duży zakres skokowej regulacji wysokości zawieszenia. W większości słuchawek nie przekracza on 30 mm, a tu mamy aż 60 mm po każdej ze stron. Może się to szczególnie spodobać osobom obdarzonym wyjątkowo bujną czupryną albo lubiącym pracować w nakryciu głowy.

Zakres ruchu samych nauszników jest niewielki, zaledwie kilka stopni w płaszczyźnie pionowej i poziomej. Nie są one zatem przeznaczone do składania, pracy na jedno ucho czy innych tego typu manipulacji. Są to po prostu standardowe słuchawki do zwyczajnej pracy i odsłuchu. Bagnetowe złącze kabla podłączanego do lewej słuchawki można lubić bądź nie. Dość daleko mu do komfortu złącza typu mini XLR, które możemy znaleźć np. w Beyerdynamic DT1990 Pro, choć i tak jest o całe dwa nieba wygodniejsze od fikuśnych, „audiofilskich” szpilek z HD 600. Nie zapominajmy też, że Beyerdynamic DT1990 Pro są blisko dwa razy droższe od HD 560S.

Nowe HD 560S są lekkie, wygodne, mają wyjątkowo niski profil i pozwalają na regulację wysokości nauszników aż do 60 mm.

Skoro o kablu mowa, jest on długi (3 m) i dość nietypowo zakończony złączem TRS 6,3 mm zamiast najczęściej stosowanego TRS 3,5 mm. W zestawie znajdziemy przejściówkę z 6,3 na 3,5 mm, która jest krótkim kablem, co znacząco ułatwia podłączanie słuchawek do urządzeń przenośnych. Wykorzystanie złącza 6,3 mm bezpośrednio na kablu to ukłon w stronę zastosowań profesjonalnych, gdzie właśnie ten typ gniazda funkcjonuje jako typowe wyjście słuchawkowe. Poza tym fabrycznie dołączane do HD 600 przejściówki 3,5/6,3, choć bardzo solidnie wykonane, po jakimś czasie zaczynają sprawiać kłopoty i z tego względu decyzja projektantów HD 560S wydaje się bardzo słuszna.

Poduszki nauszników mocowane są zatrzaskowo, a do ich zdjęcia potrzeba pewnej odwagi. Niemniej wszystko odbywa się bezproblemowo i jeśli kiedyś nastąpi konieczność ich wymiany, to dokonamy jej szybko i we własnym zakresie. Przetworniki mają membrany o średnicy 35 mm i wyposażono je w neodymowy magnes. Zewnętrzna, tylna część nauszników wykonana jest z perforowanej blachy, a ich wyjątkową płaskość uzyskano stosując trzpieniowe zawieszenie i odpowiednio pochylając wewnętrzną płaszczyznę. Wewnętrzna wyściółka nauszników wykonana jest z materiału.

Sennheiser HD 560S w praktyce

Pracując już blisko dwie dekady z wykorzystaniem HD 600 (ale też innych słuchawek, by zachować optymalną perspektywę), bezpośredniość HD 560S trochę mnie zaskoczyła i na początku pomyślałem, że to taka trochę tańsza wersja klasycznego modelu. Był wprawdzie głębszy bas, ale już środek i góra sprawiały wrażenie nie do końca selektywnych.

Wyposażone w 35-milimetrową membranę przetworniki pracują w ramach całkowicie otwartej struktury akustycznej, w której ciśnienia przedniej i tylnej strony membrany odpowiednio się równoważą.

I to jest właśnie taka sytuacja, w której przydaje się życiowe doświadczenie. Do każdych słuchawek trzeba się bowiem przyzwyczajać etapami. Jeśli efektem pierwszego kontaktu jest natychmiastowe pożądanie, wypieki na twarzy i chęć sięgnięcia po portfel, to dobrze jest, gdy obok znajduje się ktoś rozsądny i powie, abyśmy się trochę wstrzymali. Miłość od pierwszego odsłuchu w przypadku słuchawek zawsze jest czysto emocjonalna i nie przetrwa próby czasu. Mówię to ja, posiadacz kolekcji ponad 10 par słuchawek, które kupiłem niemal od razu, a których używam tylko sporadycznie, chcąc się upewnić, że powinny dalej leżakować na półce w magazynku. Zdobycie wiedzy o zdradliwej i podstępnej pierwszej miłości do słuchawek kosztowało mnie masę pieniędzy i dobrze Wam radzę – nie dajcie się zwieść!

Zobacz także test wideo:

Technics EAH-A800 - bezprzewodowe słuchawki z redukcją szumów

Wszystkim osobom dorastającym w latach 70. i 80. minionego wieku należąca do Panasonica marka Technics nieodmiennie kojarzy się z gramofonami oraz doskonałym sprzętem hi-fi.

Najlepszą opcją jest sytuacja, gdy po pierwszym odsłuchu uznacie, że nie jest najgorzej, ale nie ma niczego, co powala na kolana. To wyraźny znak, że warto temat drążyć dalej. W przypadku mojej relacji z HD 560S tak właśnie było. Odbyliśmy kilka intymnych spotkań w różnych sytuacjach i w różnym otoczeniu sonicznym aż uznałem, że czas powiedzieć „sprawdzam” i dokonać serii pomiarów.

Porównanie charakterystyk przetwarzania i zniekształceń dla modeli HD 560S oraz HD 600. Wyraźnie widać wiele cech wspólnych, choć są też różnice: druga harmoniczna częstotliwości do 50 Hz ma w HD 560S dość wysoki poziom, co przekłada się na nieco mniejszą dokładność w reprezentacji najniższych tonów. Mamy natomiast znacznie bardziej wyrównane przetwarzanie w paśmie 7-14 kHz i nieco subtelniej ukształtowaną kompensację rezonansu kanału słuchowego.

Ich efekty zaskoczyły mnie totalnie, bo okazało się, że to jedne z najuczciwiej grających słuchawek, z jakimi kiedykolwiek miałem do czynienia. Wprawdzie poziom drugiej harmonicznej okazał się nieznacznie większy niż w HD 600, ale przetwarzanie oktawy 7-14 kHz jest w HD 560 bardziej wyrównane pod względem efektywności i fazy. Mają też lepszą odpowiedź impulsową (co może być pochodną starzenia się przetworników w HD 600) oraz bardziej wyraziste niskie tony. Nad tymi ostatnimi warto się chwilę zatrzymać, bo każdy użytkownik HD 600 wie, że jeśli słyszy w nich masywny bas, to z całą pewnością jest go za dużo. I działa to bardzo dobrze – gdy nauczymy się kontrolować niskie tony w HD 600 to nigdy nie będziemy mieć problemów z ich tłumaczeniem na głośniki i takie słuchawki, w których na basie nie oszczędzano. Natomiast HD 560S są pod tym względem nieco bardziej wylewne. Owszem, fajnie się tego słucha, ale trzeba się mieć na baczności, bo mogą nas trochę zaczarować.

Podsumowanie