Peluso Microphone Lab P-87

Neumann U 87 to jeden z najbardziej klasycznych mikrofonów studyjnych, jakie można sobie wyobrazić. Jego współcześnie produkowana wersja Ai, kosztująca w okolicach 10.000 zł jest obiektem pożądania każdego studia, a jeśli jest to bardzo dobrze zachowany egzemplarz produkowany w latach 70. i 80., to z ceną można wylądować w okolicach wartości niezłego auta.

Cóż takiego charakterystycznego jest w tym mikrofonie, że niemal każdy na świecie chce go mieć? Przede wszystkim usłyszymy go w tysiącach utworów - tych najbardziej znanych i mniej popularnych - więc jego uniwersalność została potwierdzona w praktyce, a sam mikrofon z powodzeniem funkcjonuje w branży jako numer jeden od ponad 40 lat. Ponadto należy do tych produktów, które - podobnie jak np. SM57/58 czy C414 - sprawdzają się w miksie. Z uwagi na to, że jest mikrofonem półprzewodnikowym, jest także niezawodny - nie grzeje się, nie wymaga wymiany lamp i stosowania zewnętrznego zasilacza. No tak, ale o wielu mikrofonach można to powiedzieć. Dlaczego więc akurat U 87 ma wśród nich szczególną pozycję? Trudno powiedzieć, jest po prostu... bardzo muzyczny. Odpowiednio wykonana kapsuła, z precyzyjnymi nawierceniami w elektrodzie stałej i najwyższej klasy mylarem oraz równomiernie napyloną warstwą złota, do tego doskonała elektronika oraz transformatorowe wyjście - wszystko to elementy, które mają decydujący wpływ na efekt końcowy. Pozostaje też specyficzny kształt i stworzona na drodze wielu eksperymentów i badań osłona kapsuły, której wykonanie ma według wielu specjalistów kluczowe znaczenie dla mikroszczegółów przesądzających o tym, że mikrofon jest bardziej lub mniej "grywalny".

Ale odejdźmy już od U 87, skupiając się na przedmiocie tego testu, jakim jest Peluso P-87.

Peluso

John Peluso to znacząca postać w świecie twórców mikrofonów. Swoją przygodę z pro-audio zaczynał pod koniec lat 60., studiował elektronikę i chemię, i dość wcześnie zaczął zajmować się naprawą i modyfikacją mikrofonów studyjnych, głównie Neumann i AKG, które do lat 70. minionego wieku w USA dostępne były pod marką Telefunken. Nie pomylę się znacząco jeśli powiem, że jest on jednym z najlepszych specjalistów w tym zakresie na świecie. Z mikrofonów zmodyfikowanych przez niego lub zbudowanych od podstaw korzystają obecnie największe sławy studyjnej konsolety, a sam John w 2002 roku stwierdził, że już czas zacząć działać jako samodzielna firma.

W ofercie Peluso Microphone Lab znajdziemy całą gamę produktów będących odpowiednikami najbardziej znanych klasyków. Przy czym, jak zaznacza sam Peluso, nie są to ich kopie 1:1, ale opracowane na bazie zgromadzonych przez niego doświadczeń funkcjonalne odpowiedniki, zachowujące charakter brzmieniowy oryginału, osiągnięty nieco innymi metodami.

Konstrukcja

P-87 nie jest dokładnym odpowiednikiem U 87 (ani żadnej z jego wielu wersji). Ma nieco inny kształt, jest większy i cięższy. Przełączniki służące do zmiany charakterystyki, aktywacji tłumika oraz filtru dolnozaporowego też są inaczej skonstruowane i bliżej im jest do tych, które znamy z chińskich mikrofonów. Sporo różnic jest też w samej osłonie kapsuły, która w P-87 ma nieco rzadszą siatkę wewnętrzną i zewnętrzną, i nie zwęża się ku dołowi jak w U 87. Nie ma się co oszukiwać - blisko dwukrotna różnica w cenie między mikrofonem Neumann a Peluso nie bierze się z niczego. Ten pierwszy jest pod wieloma względami bardziej wyrafinowany konstrukcyjnie, ale pamiętajmy, że zasadniczą cechą mikrofonu jest jego brzmienie, do którego za chwilę dojdziemy.

Elektronika P-87 oparta jest w całości na elementach przewlekanych, zamontowanych na wysokiej klasy płytce drukowanej. Wszystko, łącznie ze specjalnie nawijanym transformatorem wyjściowym powstaje w USA. Zastosowana w mikrofonie kapsuła nie przypomina żadnej z kapsuł oferowanych przez firmę Peluso i wygląda na to, że powstała ona specjalnie pod kątem tego mikrofonu. Jest ona natomiast bardzo podobna do kapsuły zastosowanej w U 87 Ai, z pewnymi elementami charakterystycznymi dla starszych wersji tego mikrofonu. Wszystkie metalowe elementy kapsuły wytwarzane w chińskiej fabryce produkującej podzespoły dla przemysłu lotniczego, ale napylanie membran i finalny montaż odbywa się już w zakładzie Peluso w stanie Virginia.

Mikrofon dostarczany jest z bardzo bogatym wyposażeniem. W sztywnej i zamykanej na zamek walizce znajdziemy elastyczny i sztywny uchwyt - oba z doskonałym blokowaniem kąta pochylenia mikrofonu. Są też zapasowe gumki do uchwytu elastycznego, piankowa osłona na kapsułę (przeciętnej urody i jakości), welurowy mieszek do schowania mikrofonu oraz dwa kluczyki do zamka walizki. Mikrofon ma indywidualnie grawerowany numer seryjny.

Zobacz także test wideo:

Technics EAH-A800 - bezprzewodowe słuchawki z redukcją szumów

Wszystkim osobom dorastającym w latach 70. i 80. minionego wieku należąca do Panasonica marka Technics nieodmiennie kojarzy się z gramofonami oraz doskonałym sprzętem hi-fi.

W praktyce

Pierwsze pytanie, jakie zada sobie każdy potencjalny nabywca P-87, zapewne będzie dotyczyć podobieństwa brzmieniowego mikrofonu Peluso z oryginalnym U 87. Nie dysponuję egzemplarzem z lat 70. lub 80., ale spotkałem się z opiniami, że w zasadzie na P-87 można nagrywać do śladów zarejestrowanych za pomocą U 87 i różnica w brzmieniu nie występuje. Porównałem natomiast mikrofon Peluso ze współczesnym U 87 Ai i w różnego typu zastosowaniach nie zauważyłem, by brzmiały znacząco inaczej. Pojawiają się pewne subtelności wynikające z nieco innej częstotliwości rezonansu własnego kapsuły (w znacznej mierze definiowanej przez odległość powierzchni membrany czynnej od stacjonarnej), ale ogólny charakter brzmienia zostaje zachowany.

Dźwięk jest bardzo dobrze wypełniony w zakresie niskiego środka, co nadaje mu odpowiednią wagę, stabilność i głębię. Sybilanty nie mają tendencji do przejaskrawień, choć zastosowanie de-essera w przypadku wokalu z pewnością nie zaszkodzi. Mikrofon jest dość wrażliwy na podmuchy, zatem użycie pop-filtru w przypadku charakterystyki nerkowej i ósemkowej jest obligatoryjne. Filtr dolnozaporowy nie osusza nadmiernie dźwięku, ale jego obecność jest odczuwalna.

Generalnie rzecz ujmując P-87 brzmi po prostu pięknie. Korzystając z niego mamy to wzorcowe brzmienie, którego zazwyczaj wszyscy poszukują. Nie jest przejaskrawione, ale pełne szczegółów i mikrodetali. Nie jest też przeładowane w niskim paśmie, choć zachowuje odpowiednią masę, a przez odpowiednie wykorzystanie efektu zbliżeniowego uzyskamy ten charakterystyczny, bardzo "radiowy" dźwięk, efektownie nasycony w dolnych częstotliwościach bez jakiegokolwiek dudnienia.

Podsumowanie