ART Tube Mix - mikser z portem USB

Integracja kompaktowego miksera z portem pozwalającym na jego podłączenie do komputera nie jest pomysłem nowym i wielu producentów ma w ofercie podobne urządzenia. Pozwalają one na bardzo sprawną realizację odsłuchu podczas nagrań, w znacznej mierze eliminują problem z mnogością połączeń w ramach jednego systemu, a przy okazji mogą pracować jako zwykłe miksery audio, gdy zajdzie taka potrzeba.

Największym problemem budżetowych mini-konsolet z portem USB jest na ogół nieprzesadnie wyśrubowana jakość konwerterów A/C i C/A, praca z pojedynczą częstotliwością próbkowania i 16-bitową rozdzielczością. Wynika to z faktu, że już realizacja samego miksera, z wszystkimi jego potencjometrami, gniazdami, obudową i torami sygnałowymi bywa dość kosztowna, zatem redukuje się wydatki tam, gdzie ich nie widać i nie są pierwszoplanowe – w takich sytuacjach właśnie w zakresie przetworników.

Trzeba jednak pamiętać, że urządzenia tego typu nie mają na celu w sposób bezpośredni konkurować z interfejsami audio dedykowanymi do prac stricte nagraniowych. To w dalszym ciągu bardziej mikser niż interfejs, a port USB należy traktować jako pożyteczny dodatek. Wiedząc o tym doskonale, inżynierowie z firmy ART postawili na maksymalne zwiększenie funkcjonalności kompaktowego, 5-wejściowego urządzenia. Przejawem tego jest układ lampowy, który ma za zadanie ocieplić sygnał, a także moduł symulatora wzmacniacza gitarowego – oba te elementy praktycznie niespotykane w sprzęcie tej klasy. Mamy też dwa tory wysyłkowe oraz miniaturowe, ale zawsze efektownie wyglądające wskaźniki VU, prezentujące poziom sygnału kierowanego na przetwornik analogowo-cyfrowy, a następnie na port USB.

Mikser ma odpowiednią wagę i spoczywa na czterech solidnych gumowych nóżkach. Gniazda zamocowane są bezpośrednio do płyty czołowej, gałki chwieją się tylko nieznacznie, a przyciski działają sprężyście i pewnie. Regulatory korekcji oraz panoramy mają wyraźnie wyczuwalny punkt w pozycji neutralnej. W zestawie wraz z mikserem otrzymujemy zasilacz sieciowy oraz płytę CD z programem Audacity i sterownikami dla Windows. Te dwa ostatnie można w najnowszych wersjach pobrać z internetu, a zamiast srebrnego krążka wolałbym dostać kabel USB, którego tutaj nie uświadczymy.

Mikser ART Tube Mix

Zgrabna konstrukcja z drewnianymi bokami od razu przyciąga uwagę swoim klasycznym wyglądem, podkreślonym dodatkowo dwoma wspomnianymi wskaźnikami wychyłowymi, niestety bez podświetlania. Do miksera możemy podłączyć dwa sygnały mikrofonowe lub liniowe (1-2), liniowy sygnał stereo (3/4), instrument (5), stereofoniczny powrót Aux oraz sygnał wchodzący na port USB. W kanałach 1-2 oraz 5 mamy regulację czułości wejściowej, a we wszystkich wejściach 1-5 jednakowy zestaw manipulatorów obejmujący trzypasmową korekcję (szeroki, pasmowy dół 80 Hz oraz środek 2,5 kHz i półkowa góra 10 kHz), niezależne wysyłki Aux 1 i Aux 2, panoramę/balans i regulator poziomu.

Mimo niepozornych gabarytów Tube Mix oferuje wysoką funkcjonalność w zakresie komutacji, z uwzględnieniem dwóch torów wysyłkowych i dwóch grup miksu.

Mikser ma dwa główne tory wyjściowe: Main i Control Room – z niezależną komutacją i regulacją poziomów. Sygnał na wyjściu Control Room jest tożsamy z sygnałem kierowanym na wyjście słuchawkowe. Wejścia 1-5 kierowane są bezpośrednio na wyjście Main, a sygnały z wysyłek Aux 1-2 oprócz tego, że trafiają na stereofoniczne wyjście Aux Send można też skierować na wyjście USB oraz do toru odsłuchu Control Room (niezależnie lub jednocześnie). Sygnał z wejścia Aux Return kierowany jest do toru Main za pośrednictwem dedykowanego potencjometru. Sam tor Control Room, oprócz tego, że otrzymuje sygnał z USB lub wysyłek Aux 1-2, może też alternatywnie przyjąć sygnał z sumy Main. Jeśli zatem monitory podłączymy do wyjść Main a słuchawki do Control Room, to mamy możliwość tworzenia różnych miksów pod kątem jednego i drugiego odsłuchu, jednocześnie wybierając, który z nich będziemy wysyłać przez USB do komputera np. w celu jego rejestracji. Trzeba bowiem zaznaczyć, że USB nie jest wielokanałowe, ale stereofoniczne. Nie można zatem w DAW nagrywać każdego z wejść jednocześnie, a jedynie ich sumę – pod postacią głównego miksu Main, miksu zrealizowanego potencjometrami wysyłek Aux 1-2 lub sygnału kierowanego na tor Control Room (który w zasadzie jest tym pierwszym lub drugim).

Zobacz także test wideo:

Technics EAH-A800 - bezprzewodowe słuchawki z redukcją szumów

Wszystkim osobom dorastającym w latach 70. i 80. minionego wieku należąca do Panasonica marka Technics nieodmiennie kojarzy się z gramofonami oraz doskonałym sprzętem hi-fi.

Poza dość dużą swobodą konfiguracji jest tu jednak pewne „kreatywne” ograniczenie wynikające z tego, że sygnał powrotny kierowany na wejście Aux Return może trafiać wyłącznie na miks Main. Jeśli zatem chcemy go wykorzystać w sygnale kierowanym na port USB, należy tam podać albo sygnał Main, albo aktywować przekierowanie Control Room do Main. Mimo pozornej prostoty konstrukcji Tube Mix okazuje się, że przy bardziej zaawansowanych zastosowaniach urządzenie to może całkiem sporo. Zwłaszcza jeśli w całą konfigurację włączymy monitoring realizowany przez DAW, choć w takim wypadku trzeba brać pod uwagę nieuniknioną latencję wynikającą z pracy komputera.

Tory sygnałowe ART Tube Mix

Oba przedwzmacniacze miksera zbudowano bardzo sumiennie, z tranzystorowym układem wejściowym na ZTX751 i niskoszumowym układem operacyjnym CLC2059 w charakterze wzmacniacza napięciowego. Równie solidnie rozwiązano kwestię wejścia instrumentalnego oraz torów wyjściowych i wzmacniacza słuchawkowego. Użyta lampa 12AX7, którą można przełączać pomiędzy sumą kanałów 1-2 lub wejściem instrumentalnym 5, pracuje już po bloku wzmocnienia napięciowego, zatem z sygnałami o poziomie liniowym. Zasilana jest relatywnie niskim napięciem anodowym (ok. 85 V), ale otrzymuje stabilizowane napięcie żarzenia. Stabilizacji podlegają też wszystkie inne napięcia w mikserze, a dostarczony wraz z nim zasilacz sieciowy jest wydajną konstrukcją liniową. Pod tym względem wszystko pozostaje w zgodzie z zasadami sztuki.

Pracująca w mikserze lampa 12AX7 zasilana jest napięciem anodowym poniżej 100 V, ale w pełni wywiązuje się ze swojego zadania. Na uwagę zasługuje też dobra jakość torów sygnałowych.

Szereg funkcji komutacji, które obsługujemy przyciskami na przednim panelu, od strony analogowej realizowana jest przez sterowane cyfrowo klucze analogowe HC4053, zatem z dużym prawdopodobieństwem można przyjąć, że nie będzie problemów z trzaskami wynikającymi ze starzenia się styków.

Interfejs audio ART Tube Mix

Za obsługę portu USB, a jednocześnie konwersję A/C i C/A odpowiada przeznaczony do uniwersalnych zastosowań Burr-Brown PCM2900 w wersji C. Układ ten, współpracujący z USB 1.1 (z zachowaniem kompatybilności z USB 2.0), oferuje zakres dynamiki typowy dla rozwiązań 16-bitowych, czyli 89 dB dla wejścia i 93 dB dla wyjścia. Warto przypomnieć, że maksymalny teoretyczny zakres dynamiki przy przetwarzaniu 16-bitowym to 96 dB (przyjmuje się 6 dB na każdy bit rozdzielczości).

Współpraca z komputerami Mac, PC i Linux odbywa się w oparciu o sterowniki systemowe. O ile do komputerów Mac można podłączyć mikser bez żadnych dodatkowych operacji, o tyle w przypadku PC należy zainstalować dostarczony driver ASIO, napisany przez firmę CEntrance.

Jako interfejs Tube Mix działa w trybie 2x2, czyli wejście i wyjście stereo. Komunikacja z programami DAW odbywa się bez problemów – kodek jest w pełni kompatybilny z Core Audio dla Mac, a sterowniki ASIO dla PC funkcjonują bardzo stabilnie. Rekordu świata w niskiej latencji z pewnością nie pobijemy, ale możemy liczyć na wydajną pracę z buforem 256/512 sampli. Pamiętajmy jednak, że maksymalna częstotliwość próbkowania to 48 kHz – w przypadku USB 1.1 nie można liczyć na więcej.

ART Tube Mix w praktyce

Pod kontrolą OS X drivery nie zgłaszają swojej nazwy (przynajmniej w El Capitan), zatem widoczne są jako standardowe USB Audio Codec. Jeśli mamy w systemie inne takie urządzenia, to może być pewien problem ze wskazaniem tego właściwego.

Stan przycisków, za wyjątkiem +48 V, któremu towarzyszy dioda LED, jest trudny do jednoznacznego określenia i często trzeba to sprawdzać wciskając je ponownie.

Przedwzmacniacze sprawdzają się znakomicie. Mają 45-decybelowy zakres regulacji czułości, a optymalne wysterowanie wejścia uzyskujemy w okolicach połowy skali. Pod koniec regulacji nie ma żadnego gwałtownego skoku czułości – wszystko odbywa się płynnie i w miarę liniowo. Średni poziom szumów własnych przy korekcji ustawionej neutralnie to -82,2 dBFS dla minimalnej czułości i 10 dB większy dla czułości maksymalnej, a zatem bardzo przyzwoicie jak na tę klasę urządzeń. Korekcja działa w sposób, który można nazwać muzycznym. Są to szerokie filtry o dobrze dobranych częstotliwościach, pozwalające ustawić optymalne brzmienie – zwłaszcza pod kątem wykorzystania miksera podczas pracy na żywo. Nie mam też żadnych zastrzeżeń do poziomów na wyjściach liniowych i wyjściu słuchawkowym. Sygnał jest wyrównany, ma wystarczający zapas dynamiki, a przesłuchy międzykanałowe są znikome.

Charakterystyki częstotliwościowe przedwzmacniacza mikrofonowego wraz z poziomem zniekształceń harmonicznych (drugiej harmonicznej – linia ciągła i trzeciej – linia kreskowana). Pomiarów dokonano w trybie normalnym (kolor czerwony) i z włączoną lampą (kolor zielony). Wyraźnie widać wzrost poziomu drugiej harmonicznej o ponad 20 dB.

Lampa w torze sygnałowym nieznacznie zwiększa poziom, subtelnie tłumi najniższe częstotliwości i wraz z większym poziomem harmonicznych wprowadza delikatną kompresję. Generalnie należy ją uznać za przydatny i funkcjonalny element Tube Mix.

Wejście instrumentalne ma swoją specyfikę brzmieniową, z wyraźnie podciętym dołem i górą pasma. Efekt ten pogłębia się po włączeniu emulacji wzmacniacza. Pojawiają się wtedy dodatkowe harmoniczne, które stają się znacznie bardziej wyraziste po włączeniu lampy w tor sygnałowy. Pomysł na taką realizację wejścia instrumentalnego bardzo dobrze sprawdza się w przypadku bezpośredniego podłączenia gitary elektrycznej; z basem może być nieco inaczej, choć w pewnym zakresie można to skompensować regulacją niskich częstotliwości w korekcji.

Podsumowanie