Mikser Maschine 2.0
Bardzo często na warsztatach z miksu i masteringu otrzymuję pytania odnośnie silnika miksującego i możliwości realizacji projektów na profesjonalnym poziomie przy wykorzystaniu wyłącznie oprogramowania Maschine i pokładowych narzędzi. Jest to możliwe, a sam proces bardziej przypomina pracę na konsoli analogowej niż w przypadku programów DAW.
Tryb miksera, jako osobny widok, pojawił się w drugiej wersji oprogramowania. Przełączanie pomiędzy widokiem sekwencji i scen a widokiem miksera jest możliwie za pomocą myszki, poprzez kliknięcie w obrębie ikonki z symbolem tłumików w lewym górnym rogu interfejsu (poniżej nagłówka). Można też tego dokonać za pomocą przycisku Tab lub za pośrednictwem kontrolera skrótem Shift + Navigate.
Struktura miksera
Mikser ma budowę modułową. Można go rozszerzyć o sekcję wejść i wyjść, sekcję instrumentów i efektów wtyczkowych oraz sekcję wysyłek. Każdy instrument lub próbka (względnie zestaw próbek) tworzy osobną ścieżkę, tzw. Sound. Domyślnie dźwięk z każdej ścieżki trafia na grupę, do której należy. Dźwięk z grup trafia następnie na szynę sumującą Master.
Efekty wtyczkowe można umieszczać zarówno na ścieżkach, jak i na grupach, a także na szynie sumującej. Przejście do widoku ścieżek w danej grupie i z powrotem do widoku grup odbywa się poprzez kliknięcie w obrębie nagłówka grupy, a w przypadku Maschine Studio za pośrednictwem przycisków Enter i Back umieszczonych pod kołem jog. Druga wersja oprogramowania nie ma ograniczenia pod względem liczby efektów, jakie można uruchomić na danym kanale (poza mocą obliczeniową komputera). Podobnie jak w programach DAW efekty można wyłączać/wyciszać (Mute) i zamieniać miejscami z poziomu kontrolera.
Istnieje możliwość zmiany opisanego wyżej porządku. Możemy skierować dźwięk z grup na zewnętrzne wyjścia, których Maschine pozwala nam skonfigurować maksymalnie 16 stereo. Jeżeli dysponujecie interfejsem audio z wieloma wyjściami fizycznymi, to możecie je wykorzystać np. do przetworzenia dźwięku przez zewnętrzne procesory efektów.
Sygnał można też kierować pomiędzy poszczególnymi ścieżkami lub grupami, np. sygnały z grup A i B na grupę C, aby poddać dźwięk pochodzący z obu grup działaniu jakiegoś efektu. Jeśli chcemy poddać łącznej obróbce sygnał z wybranych ścieżek, możemy także umieścić je w ramach tej samej grupy.
Maschine umożliwia korzystanie z tzw. wysyłek, czyli torów Aux. Ich rolę mogą pełnić dowolnie wskazane ścieżki lub grupy, o ile tylko umieścimy na nich jakiegoś rodzaju procesory dźwięku. Istotnym ograniczeniem jest jednak możliwość wskazania dla każdej ścieżki jedynie dwóch różnych tego rodzaju torów. Sama obsługa z poziomu kontrolera jest możliwa po przejściu do trybu Channel, w menu Output.
Warto zwrócić uwagę na ustawienia Pre-Post. W trybie Post na wysyłkę trafia sygnał po tłumiku, czyli proporcje pomiędzy sygnałem nieprzetworzonym a sygnałem efektowym są zawsze zachowane. W trybie Pre na wysyłkę kierowany jest sygnał przed tłumikiem. Ustawienie poziomu głośności na kanale nie ma wpływu na ilość sygnału, jaki trafia na efekt, np. pogłos.
Możliwe jest także przetwarzanie sygnału z zewnątrz, np. z mikrofonu podłączonego do naszego interfejsu audio. W tym celu należy otworzyć widok sekcji IO (Input/Output), czyli wejść i wyjść. Tutaj możemy wskazać jako źródło dźwięku jedno z czterech wejść stereofonicznych. Wejścia konfigurujemy w oknie preferencji, w zakładce Audio. Należy jedynie pamiętać o tym, aby w ustawieniach samego interfejsu wyłączyć tzw. monitoring, czyli przekazywanie sygnału z wejść na wyjścia.
Wygodna regulacja głośności
Zmiana głośności na wybranej ścieżce w grupie nie wymaga otwierania widoku miksera. W przypadku kontrolerów Mikro i Standard wystarczy wcisnąć przycisk odpowiadający wybranej grupie lub ścieżce w tej grupie i, trzymając wciśnięty przycisk/pad, poruszyć potencjometrem głośności. Na ekranie kontrolera pojawi się informacja o bieżącym położeniu tłumika na wybranym kanale.
W przypadku kontrolera w wersji Studio mamy ekrany oferujące podgląd ośmiu wybranych ścieżek/grup oraz sekcję miernika wysterowania, sprzężonego z podświetlanymi przyciskami Cue, Snd (Send), Grp (Group) i Mst (Master). Aby skorygować głośność wybranej ścieżki, wciskamy przycisk Snd, uderzamy w pad i poruszamy dużym pokrętłem pod miernikiem. Wskaźnik wysterowania zawsze pokazuje poziom sygnału wybranego elementu. Można odnieść wrażenie, że to rozwiązanie nie jest tak intuicyjne jak w przypadku tańszych i mniejszych kontrolerów z serii Maschine, ale wynika ono z przyjętej koncepcji obsługi miksera. Po przejściu do trybu miksera (przycisk Mix, niedostępny w kontrolerach Mikro i Standard), duży potencjometr pod wskaźnikami LED służy do regulacji poziomu głośności na kanale Master, a poziom głośności poszczególnych grup regulujemy ośmioma potencjometrami pod wyświetlaczami. W widoku ścieżek w wybranej grupie (przycisk Enter), potencjometry pod wyświetlaczem służą do regulacji wzmocnienia na ścieżkach, a potencjometr w sekcji wskaźników LED do regulacji głośności wskazanej grupy.
Uderzenie w pad wiąże się z odtworzeniem próbki dźwiękowej lub dźwięku instrumentu wirtualnego umieszczonego na danej ścieżce (chyba że na ścieżce umieścimy wyłącznie efekty służące do przetwarzania skierowanych na nią sygnałów). Można to jednak zmienić, uderzając w pad z wciśniętym przyciskiem Select.
Maschine vs. DAW
Maschine to pierwszy i, jak dotąd, jedyny stworzony od podstaw system hybrydowy, w którym sprzętowy kontroler pozwala na dostęp do 99% funkcji dołączonego oprogramowania. W porównaniu do programów DAW system Maschine jest pozbawiony możliwości tworzenia ścieżek audio jako takich. To swoisty komputerowy groovebox, w którym wszystkie dźwięki wyzwalane są za pomocą komunikatów MIDI. Dłuższe nagrania dźwiękowe, choćby kilkutaktowe klipy audio, muszą zostać uprzednio poddane procesowi podziału na mniejsze porcje, którym program automatycznie przypisuje ciąg komunikatów nutowych (podobnie jak w przypadku formatu Propellerhead REX/RX2, by umożliwić łatwe dopasowanie tempa pętli do tempa projektu).
Szybki dostęp
W Maschine można wyszukiwać efekty pod kątem rodzaju i charakteru brzmienia, bazując na nazwach presetów różnego typu procesorów. Należy wcisnąć Browse, wybrać kategorię Effects i określić rodzaj szukanego efektu. Jeśli zamierzamy ograniczyć się do korzystania wyłącznie z pokładowych efektów systemu Maschine, to przytrzymując klawisz Shift wciskamy Browse. Lista wyników zostanie domyślnie ograniczona do efektów pokładowych, choć można w ten sposób ładować procesory wtyczkowe także innych firm.
Efekty pokładowe Maschine w zupełności nadają się do profesjonalnej pracy, choć nie są tak rozbudowane jak w programach DAW. W każdym razie korektor, kompresor dynamiki i podstawowy efekt delay są transparentne brzmieniowo i zapewniają efektywne wykorzystanie mocy obliczeniowej komputera.
Podsumowanie
NI Maschine nie wprowadza rozróżnienia pomiędzy „zwykłymi” ścieżkami, a ścieżkami służącymi sumowaniu sygnałów z kilku innych torów czy torami Aux. My sami decydujemy o tym, czy dana ścieżka zawierająca efekty audio posłuży jako tor sumujący czy tor wysyłkowy. Wystarczy wskazać taką ścieżkę jako wyjście lub Aux w ustawieniach innej ścieżki.
