Podstawy analogowego audio
W porównaniu do niesamowitego i cudownego świata cyfrowej techniki audio, staromodny świat analogowy wydaje się być czysto intuicyjny i jasny. Wystarczy podłączyć gitarę przewodem do wzmacniacza, przekręcić gałkę siły głosu i wszystko gotowe. Tak naprawdę jest wiele sposobów na to by twoja muzyka brzmiała lepiej lub gorzej, wszystko zależy od tego, jak ją wyregulujesz.
Poziom sygnału
Mikrofony (i przystawki gitar elektrycznych) mają poziom wyjściowy sygnału określany jako mikrofonowy (Mic Level). Jest to sygnał o niskim poziomie amplitudy, więc należy go wzmocnić, aby otrzymać sygnał o poziomie liniowym. Do wzmocnienia używa się przedwzmacniaczy. Poziom wyjściowy sygnału z syntezatora jest taki sam jak poziom wejścia liniowego w konsoli mikserskiej i wynosi nominalnie -10dBV, choć niektóre syntezatory mają poziom wyjścia rzędu 0dBu. Są również urządzenia, które mają sygnał wyjściowy o poziomie +4dBu. Jeżeli podasz sygnał +4dB na wejście urządzenia o czułości -10dB może zdarzyć się zjawisko zwane przesterowaniem. Aby tego uniknąć, wyposaża się wejścia mikserów w przyciski redukujące czułość (Pad - tłumik) i płynne jej regulatory (Gain - regulacja czułości). Podanie sygnału o poziomie -10dB na wejście o czułości +4dB powoduje problemy innego typu - sygnał ma zbyt mały poziom, a kiedy go wzmacniasz, wraz z nim podnosisz poziom szumów.
W świecie zawodowców
Poziom charakterystyczny dla urządzeń profesjonalnych to +4dBu. Do łączenia urządzeń pracujących z tym poziomem używa się przewodów dwużyłowych w oplocie ekranującym, zakończonych wtykami lub gniazdami typu XLR (nazywanymi niekiedy "kanonami" - od nazwy firmy, która produkowała tego typu złącza). Taki system podłączenia nosi nazwę symetrycznego. Z elektrycznego punktu widzenia ten sposób połączenia daje dużo lepszą odporność na zakłócenia niż połączenie za pomocą pojedynczego przewodu w ekranie. Niektóre złącza typu jack (o średnicy wtyku 1/4") występują pod postacią umożliwiającą połączenia symetryczne. Takie gniazda lub wtyczki mają trzy wyprowadzenia zwane tip, ring i sleeve (końcówka "gorąca", środek i masa). Stąd ich nazwa - TRS. Wtyczki posiadające wyłącznie końcówkę "gorącą" i masę określamy nazwą TS (tip i sleeve).
Ekran to podstawa
Do połączeń sygnałowych używa się kabla ekranowanego, w którym przewód lub przewody "gorące" biegną w metalowym oplocie, będącym jednocześnie przewodem łączącym masy. Takie połączenie zabezpiecza przed zewnętrznymi zakłóceniami. Przewody bez oplotu ekranującego używane są jedynie do połączeń wzmacniacza z głośnikami. Poziom sygnałów przy takim połączeniu jest zbyt duży, by mogły być słyszalne jakiekolwiek zakłócenia zewnętrzne.
Długość ma znaczenie
Aby otrzymać najlepszą jakość sygnału, należy używać kabli i złączy najwyższej jakości, dokonywać połączeń najkrótszymi (jak tylko to możliwe) kablami, i unikać umiejscawiania przewodów sygnałowych blisko kabli energetycznych. Każdy przewód sygnałowy jest anteną, więc zwinięcie długiego przewodu jest najgorszą rzeczą jaką możesz zrobić. Jeżeli nie da się uniknąć bliskości z kablami energetycznymi, zrób tak, by kable sygnałowe z energetycznymi przecinały się wyłącznie pod kątem prostym, a przynajmniej nie leżały równolegle.
Masa i uziemienie
Większość urządzeń elektronicznych wyposażonych jest we wtyczki sieciowe z uziemieniem. Nie polecamy tzw. "redukcji" na wtyczki bez masy. Najlepiej, gdy całe twoje domowe studio ma wspólny przewód bezpieczeństwa. Dzięki temu unika się pętli mas i kłopotliwych przydźwięków sieciowych. Aby upewnić się czy twoje gniazdo sieciowe ma rzeczywiście uzerowany przewód bezpieczeństwa, musisz użyć do sprawdzenia testera napięcia (tzw. neonówki.) Jeżeli okaże się, że neonówka po dołączeniu jej do bolca uziemiającego w gniazdku świeci, niezbędna jest interwencja elektryka. Zapamiętaj, że nieuziemiony sprzęt może cię zabić, a w najlepszym wypadku porazić.
