Chciałbyś zacząć eksperymenty z systemem modularnym Eurorack, ale boisz się wydatków? Przyjrzyj się wirtualnej wersji Eurorack, która nic nie kosztuje!
Gwałtowny wzrost zainteresowania darmowym, modułowym programem open-source do syntezy dźwięku, noszącym nazwę VCV Rack, jest prawdziwym fenomenem ostatnich kilkunastu miesięcy. Na początku oferował on tylko kilka modułów, a ponieważ jest samodzielną aplikacją, trudno do niej było przekonać użytkowników przyzwyczajonych do korzystania z wtyczek. Pierwszy problem został rozwiązany niemal natychmiast, ponieważ twórcy niezależni, korzystając z otwartości oprogramowania VCV Rack, zaoferowali mnóstwo nowych modułów – niektóre zupełnie oryginalne, inne oparte na popularnych narzędziach Eurorack. Jeśli chodzi o samodzielny charakter aplikacji, to wydaje się, że muzycy, którzy dotąd opierali się możliwościom i łatwości obsługi, jakie oferują programy DAW, są bardziej otwarci na autonomiczne środowisko modularne, szczególnie takie, które jest im znajome pod względem estetycznym. Ponadto w najnowszej wersji VCV Rack już zgłasza swoje porty audio i MIDI w DAW, a także zaczynają się pojawiać wtyczki, które umożliwiają bezpośrednią obsługę w programach audio/MIDI (jak np. VeeSeeVSTRack).
Generalnie jednak VCV Rack pozwala swobodnie badać tajniki modułowej syntezy w stylu Eurorack całkowicie za darmo. I jak każdy system modułowy, stanowi doskonałe narzędzie do nauki metod syntetyzowania i projektowania brzmień, które to umiejętności można wykorzystać później w pracy z innym, dowolnym syntezatorem. Na następnych stronach pokażemy, jak zamienić pusty rak w klasyczny analogowy syntezator.
1.
Połowa całej radości w obcowaniu z systemem modularnym to dodawanie nowych modułów! Po zainstalowaniu VCV Rack i utworzeniu konta na stronie internetowej, otwórz aplikację i zaloguj się. Sprawdź aktualnie zainstalowane moduły, klikając w obrębie raka prawym klawiszem myszy. Możesz ich mieć znacznie więcej – kliknij przycisk Manage Plugins.
2.
W przeglądarce otworzy się witryna VCV. Kliknij Plugin Manager lub przejdź do vcvrack.com/plugins. Na stronie tej znajdziesz opasłą listę bezpłatnych i płatnych modułów, oferowanych przez różnych dostawców. Aby wybrać tylko te bezpłatne, kliknij odpowiadające im przyciski + Free, dodając je do swojego konta.
3.
Następnie wróć do VCV Rack, po czym kliknij znajdujący się u góry przycisk Update Plugins. Wszystkie pluginy, które wybrałeś w poprzednim kroku, zostaną automatycznie pobrane i zainstalowane. Kiedy cały proces dobiegnie końca, po prostu uruchom ponownie aplikację. Od tego momentu możesz już zacząć tworzyć własne, niepowtarzalne dźwięki!
Chociaż syntezator modułowy, taki jak VCV Rack, może sprawiać wrażenie skomplikowanego i trudnego, to tak naprawdę zrozumienie jego obsługi jest proste, o ile opanuje się kilka podstawowych zasad. Trzeba bowiem wziąć pod uwagę fakt, że Minimoog, pierwszy udany syntezator o tzw. stałym okablowaniu, został stworzony poprzez połączenie kilku modułów z katalogu Mooga i dołączenie klawiatury. Sam się wkrótce przekonasz, że zbudowanie standardowego syntezatora jednogłosowego z kilku modułów to nietrudne zadanie.
W przeciwieństwie do Minimooga i wszystkich syntezatorów, dla których był on inspiracją, system modułowy nie ma żadnych połączeń między modułami ukrytych za przednim panelem. Zamiast tego całej komutacji dokonuje się za pomocą kabli krosowniczych (lub, w niektórych przypadkach, gniazd szpilkowych, przełączników bądź suwaków). Ta swoboda w kierowaniu sygnałów, w dowolny sposób, jest jednym z głównych źródeł atrakcyjności syntezatora modułowego. Podobnie jak w systemie Eurorack, który stał się dlań inspiracją, VCV Rack także korzysta z takich kabli, choć w wersji wirtualnej, którymi sygnały są przesyłane pomiędzy modułami. Kable krosownicze zwykle przekazują sygnały audio lub sterujące (napięciowe). Ten pierwszy rodzaj sygnałów jest oczywisty, drugi zaś służy do kontrolowania różnych parametrów danego modułu. Większość systemów pozwala na swego rodzaju ich przenikanie się. Systemy modułowe są również atrakcyjne – i potencjalnie kosztowne – z tego powodu, że pozwalają użytkownikowi dodawać nowe moduły, jeśli tego zapragnie. Jedynymi ograniczeniami są tutaj przestrzeń w raku i moc zasilacza. W świecie fizycznym oba te problemy można rozwiązać dokupując kolejne raki i więcej, lub mocniejsze, zasilacze. Systemy wirtualne są znacznie mniej restrykcyjne i dużo tańsze!
Oczywiście, możesz poświęcić wszystkie swoje oszczędności, by stać się właścicielem takiej właśnie bestii. Ale równie dobrze możesz zdecydować się na VCV Rack!
Wybór modułów całkowicie zależy od Ciebie, jakkolwiek kilka to absolutny standard. Typowym przykładem takiego modułu jest oscylator; systemy w rodzaju Eurorack mają do zaoferowania całe mnóstwo alternatywnych modeli, w tym samooscylujące filtry, samplery, a nawet odbiorniki radiowe.
Również filtr może wydawać się oczywistym wyborem, ale nie jest on znów tak całkowicie konieczny. Chociaż większość analogowych syntezatorów ma charakter subtraktywny, nie istnieją żadne reguły, które mówiłyby, że swój system modularny musisz budować w taki sposób, aby zadośćuczynić temu standardowemu ideałowi.
1.
Przejdź do menu File w lewym górnym rogu okna i wybierz opcję New. Jak wspomnieliśmy wcześniej, dostęp do posiadanych modułów uzyskać można klikając prawym przyciskiem myszy w obrębie raka. Moduły są opatrzone nazwiskami autorów, a także różnorakimi tagami, które ułatwiają filtrowanie listy.
2.
Aby VCV Rack generował dźwięk, należy połączyć go z interfejsem audio. Moduł, który realizuje połączenie VCV Rack ze sterownikiem interfejsu audio znajdziesz w kategorii Core. Jej kliknięcie spowoduje wyświetlenie podręcznych modułów użytkowych – kliknij Audio > External, aby dodać moduł do raka.
3.
W raku powinien pojawić się moduł Audio. Umieść go w dowolnym miejscu, klikając w pustym obszarze jego panelu i przeciągając w miejsce docelowe. Możesz wskazać sterownik audio Audio Driver, a także zmienić Block Size, który jednak, póki co, pozostaw z wartością 256 sampli. Tutaj także należy wybrać interfejs audio.
4.
Skoro już VCV Rack może komunikować się s interfejsem, możesz usłyszeć dźwięk. Zacznij od czegoś oczywistego – od oscylatora. Kliknij w raku prawym klawiszem myszy, otwierając spis modułów. Aby wrócić do głównej karty, kliknij Clear Filter. Następnie wybierz Fundamental, aby przejść do listy modułów podstawowych.
5.
U góry listy widnieją dwa VCO (oscylatory). Wybierz VCO-1, który pojawi się w raku. Przeciągnij go ku lewemu górnemu narożnikowi. Jeszcze go nie słychać, ponieważ nie został podłączony kablami krosowniczymi. Kliknij zatem wyjście VCO Sqr w dolnym prawym rogu i przeciągnij, tworząc kabel. Ten z kolei poprowadź do gniazda Input 1 w module Audio.
6.
Aby uzyskać brzmienie stereo, trzeba kliknąć i przeciągnąć kabel pomiędzy wejściem Input 2 modułu Audio i wyjściem VCO-1 Sqr. Moduł Core > MIDI-1 umożliwia wyzwalanie nut poprzez MIDI. Jako urządzenie wybieramy podłączony kontroler. Wyjście CV z MIDI-1 łączymy z wejściem V/Oct w module VCO-1, po czym gramy kilka nut.
1.
Słychać już falę kwadratową, ale to dopiero test sprawdzający działanie całości. Odłącz kable krosownicze od wejść modułu Audio. W tym celu kliknij dowolne z połączonych wejść lub wyjść i odciągnij kabel w puste miejsce. Możesz też po prostu kliknąć dowolne gniazdo prawym przyciskiem myszy.
2.
Stworzymy proste brzmienie w typie Roland SH-101 czy ARP Axxe, przy użyciu jednego bądź dwóch oscylatorów, filtru, obwiedni, LFO i VCA (wzmacniacz). Nieco ubarwimy brzmienie, dodając echo. Zacznij od kliknięcia prawym przyciskiem myszy i dodania modułu VCA, który znajdziesz w kategorii Fundamental.
3.
Jest to VCA podwójny, z dwiema takimi samymi sekcjami u góry i u dołu – użyjemy tylko tej górnej. Połącz wyjście Sqr z VCO-1 Sqr do górnego wejścia In w VCA, a następnie górne wyjście VCA do wejść Input 1 i 2 modułu Audio. Ponownie pojawiła się fala kwadratowa – ściągnij górny regulator poziomu Level w VCA, by ściszyć sygnał.
4.
Poziomem Level można nim sterować przy użyciu modulatora. Kliknij prawym przyciskiem i wybierz Fundamental > ADSR, dodając generator obwiedni. Obwiednie wymagają podania sygnału trigger/gate, który generuje nasz moduł MIDI. Połącz znajdujące się w nim wyjście Gate do wejścia Gate umieszczonego po lewej stronie u dołu modułu ADSR.
5.
Połącz wyjście modułu ADSR z jednym z górnych wejść VCA (Exponential dla brzmień perkusyjnych; Linear dla barw typu lead i pad). My łączymy wyjście z ADSR do wejścia Lin w module VCA, po czym obracamy pokrętło Level w VCA w pozycję maksymalną. Teraz możemy zagrać na klawiaturze MIDI, kształtując głośność regulatorami ADSR.
6.
W kolejnym kroku dodajemy moduł Delay, także wybrany w menu Fundamental. Odłącz VCA od modułu Audio, po czym połącz gniazdo VCA Out z Delay In, a następnie Delay Out z wejściami Input 1 i 2 modułu Audio. W ten sposób pojawi się echo, które można regulować. Teraz dodaj moduł VCF (filtr), także z kategorii Fundamental.
7.
Odłącz wyjście Sqr z VCO-1 od wejścia VCA, a zamiast tego połącz wyjście VCO-1 Sqr z wejściem VCF In. Aby uzyskać standardowy filtr dolnoprzepustowy, połącz wyjście LPF z VCF do górnego wejścia modułu VCA. Zagraj kilka nut – brzmienie podlega filtracji, co zawdzięczamy domyślnemu ustawieniu pokrętła Frequency w module VCF.
8.
Dodaj drugi moduł obwiedni ADSR, po czym połącz jego lewe dolne wejściem z wyjściem Gate Out modułu MIDI-1. Kolejnym krokiem będzie połączenie prawego dolnego wyjścia nowego generatora ADSR z wejściem Freq modułu VCF. Obracając pokrętłem Freq CV w module VCF będziesz mógł teraz zwiększać głębokość modulacji filtru.
9.
Z menu Fundamentals dodamy LFO-1, łącząc jego wyjście Tri z dolnym wejściem VCA In. Level w VCA ustawiamy na maksimum. Dolne wyjście z VCA podaj na wejście FM modułu VCO-1, ustawiając w nim FM CV na połowę. Wyjście MW modułu MIDI skieruj na dolne wejście Lin w VCA, by sterować głębokością LFO kółkiem modulacji w klawiaturze.
1.
Samogrające brzmienia cieszą się popularnością wśród entuzjastów syntezatorów modularnych – twórzmy zatem jedno z takich brzmień. Zaczniemy od tego, co stworzyliśmy w poprzednich instruktażach, usuwając jednak moduły MIDI i LFO. Przearanżujemy też konfigurację raka, aby pozostałe moduły znalazły się w górnym rzędzie.
2.
Jeśli chodzi o brzmienia samogrające, oczywistym wyborem jest moduł sekwencera. Kliknij prawym przyciskiem myszy, by otworzyć menu modułów Fundamental; z listy, która się pojawi wybierz moduł oznaczony jako SEQ-3. Połącz jego wyjście Gate z wejściami Gate w obu funkcjonujących w raku modułach ADSR.
3.
Słychać, że moduły ADSR są wyzwalane zegarem sekwencera, ale bez VCO nic więcej się nie dzieje. Połącz więc kablem wyjście Row 1 dostępne w SEQ-3 z wejściem V/Oct w module VCO-1. Wciąż nic. Sekwencer wyposażony jest w trzy poziome rzędy po osiem pokręteł w każdym – pokręć więc tymi w pierwszym (górnym) rzędzie.
4.
Zauważ, że długość sekwencji można zmienić, korzystając z pokrętła Steps. Skróć nim długość zapętlonej partii. Steps można poddać modulacji – dodaj moduł LFO-1 z grupy Fundamental i połącz jego wyjście Tri z wejściem poniżej regulatora Steps w SEQ-1. Tym sposobem LFO będzie automatycznie zmieniał liczbę kroków sekwencji.
5.
Nasza sekwencja jest trochę zbyt przewidywalna. Warto więc wprowadzić nieco kontrolowanego chaosu, dodając jeszcze jeden moduł LFO-1. Skieruj jego wyjście Sine do wejścia FM 1 w pierwszym module LFO-1, a następnie ustaw pokrętło FM 1 CV w okolicach godziny 4. Regulator Freq w drugim module LFO-1 ustaw na godzinę 10.
6.
Słynny moduł sekwencera 960 Mooga pozwalał na sprytną sztuczkę, która polegała na wykorzystaniu trzeciego rzędu regulatorów do sterowania wewnętrznym timingiem sekwencera. Możesz tu zrobić to samo, łącząc wyjście Row 3 w SEQ-1 z wejściem tuż pod pokrętłem, dokonując później regulacji pokrętłami ustawionymi w trzecim rzędzie.
To kolekcja z tych, które trzeba mieć, obejmująca rozmaite generatory sygnałów, waveshapery i narzędzia do syntezy, inspirowane modułami Eurorack firmy Mutable Instruments. Nietradycyjny zbiór, bezkonkurencyjny względem rozwiązań analogowych, w którym znajdziemy między innymi zabójczo brzmiące moduły do fizycznego modelowania i syntezy wavetable.
Kolejna kolekcja modułów, wprost od twórców VCV Rack, również bazujących na kilku uwielbianych modułach Eurorack – tym razem z logo Befaco. Zbiór obejmuje szereg modułów, wśród których znaleźć można narzędzia użytkowe, takie jak Dual Attenuverter, Mixer, Slew Limiter, jak również bardziej ezoteryczne, na przykład Rampage – generator złożonych funkcji.
Potężny pakiet 20 modułów Sonus Dept dostępny jest nieodpłatnie, ale dobrowolne dotacje są mile widziane. W grupie tej zawarto szereg niezwykłych modułów, z których wiele można przystosować do zadań związanych z próbkowaniem na żywo, zapętlaniem i tworzeniem sekwencji. Są też narzędzia do manipulacji bitami, distortion, modulator pierścieniowy, a nawet zwykły pusty panel. Pobierz koniecznie.
Większości ludzi słowo „syntezator” nieodmiennie kojarzy się z jakiegoś typu instrumentem klawiszowym. Twórcy korzystający z systemów modularnych to jednak odrębny gatunek, i wielu z nich nawet nigdy nie przyszło do głowy, by podłączać klawiaturę do swojej monolitycznej maszyny. Dla tych ludzi klawiatura w stylu organowym stanowi uwsteczniony, trudny do zaakceptowania interfejs, wymuszający tworzenie muzyki w sposób staroświecki.
I choć Robert Moog nie wahał się przed zastosowaniem klawiatury – wiedząc doskonale, że jest to czynnik kluczowy dla przyciągnięcia uwagi tradycyjnych muzyków do jego wyrobów – Kalifornijczyk Don Buchla zupełnie nie był zainteresowany dołączaniem klawiatury do swoich instrumentów i wzbraniał się przed tym przez wiele lat.
Podobnie było z Peterem Zinovieffem, człowiekiem stojącym za powstaniem najbardziej znanej angielskiej firmy produkującej syntezatory, czyli EMS, którego trzeba było długo przekonywać, aby zezwolił na umożliwienie wyposażenia legendarnego syntezatora EMS VCS3 w opcjonalną klawiaturę. Należy podkreślić, że niemal każdy system modularny da się wykorzystać w każdym stylu muzycznym. Systemy Mooga świetnie nadają się do tworzenia eksperymentalnej muzyki atonalnej; z kolei doświadczony użytkownik będzie w stanie zagrać tradycyjną muzykę tonalną na instrumencie Buchli czy EMS. Brak tradycyjnej klawiatury może działać uwalniająco na inspirację, zmuszając użytkownika do znalezienia niestandardowych sposobów wydobywania dźwięków. I choć dostępne są alternatywne sterowniki, to wielu użytkowników wcale nie ma ochoty na korzystanie z nich.
VCS3 był (i nadal jest) faworytem, jeśli chodzi o przestrzenne drony, a zawdzięcza to matrycy modulacji i zapętlaniu obwiedni.
Jakkolwiek oczywistym wyborem, jeśli chodzi o autonomiczne brzmienia, są sekwencery, to jednak twórcy bardzo często unikają ich stosowania w tradycyjnej roli – czyli do odtwarzania nut – wykorzystując je raczej do tworzenia złożonych obwiedni, a nawet jako źródła sygnału audio. W miejsce sekwencerów, w charakterze modułów generujących sygnały wyzwalające i określających wysokość dźwięków, używa się LFO, zapętlanych obwiedni, generatorów impulsów itd.
W poniższym instruktażu pokażemy Ci, jak stworzyć interesujące brzmienie dronowe, wykorzystując zaledwie kilka modułów VCV Rack. Najpierw jednak ze strony vcvrack.com musisz pobrać bezpłatne moduły Bogaudio. Ta kolekcja gadżetów stworzonych przez Matta Demanetta oprócz innych, bardzo użytecznych narzędzi, obejmuje ciekawą reprodukcję modułu do kształtowania obwiedni z EMS VCS3.
1.
Zacznij od usunięcia wszystkich modułów, które mogą znajdować się w raku, zapisując uprzednio swoją pracę. Z menu File wybierz New, otwierając pusty rak. Kliknij na nim prawym przyciskiem myszy, otwórz kategorię Core i wybierz moduł Audio i wybierz w nim interfejs, z którego korzystasz.
2.
Teraz możesz przejść do budowy brzmienia. Oczywiście będzie Ci potrzebne źródło sygnału, zatem przejdź do kategorii Fundamental i wybierz moduł VCO-1. Wysokość generowanego przezeń dźwięku będzie kontrolowana przez źródło modulacji, zatem w tym momencie nie musisz zajmować się jego strojeniem.
3.
Wiemy, że sygnał z VCO będzie filtrowany, a zatem dodaj moduł VCF, który znajdziesz w kategorii Fundamental. Połącz wyjście Sqr (fala kwadratowa) z VCO z wejściem VCF In. Wiadomo też, że przyda się nieco echa, a więc umieść w raku moduł Delay. Ten również dostępny jest w kategorii Fundamental.
4.
Do współpracującego bezpośrednio z interfejsem modułu Audio nie trafia jeszcze żaden sygnał, dlatego przejdźmy do kolejnego etapu. Parą kabli połącz wyjście Out modułu Delay z wejściami Input 1 i 2 w module Audio. Następnie dokonaj połączenia gniazda LPF (Low Pass Filter) w VCF z wejściem modułu Delay.
5.
Powinieneś usłyszeć przefiltrowaną falę kwadratową, raczej nieprzesadnie ekscytującą brzmieniowo. Zmienimy to poprzez modulację, najpierw jednak obniżając strój oscylatora do okolic dolnego E. Generalnie chodzi o to, aby dźwięk był mocno basowy, a jego dokładna wysokość muzyczna nie odgrywa tu większej roli, przynajmniej na tym etapie.
6.
Teraz zajmiemy się LFO. Użyj prostego modułu LFO-1, wybranego z kategorii Fundamental. Połącz jego wyjście Sin z wejściem FM modułu VCO, po czym ustaw pokrętło Freq CV w tym drugim w okolicach godziny 1. To nada brzmieniu oldskulowego, elektronicznego pulsu w stylu filmów SF. To wszystko jednak to dopiero początek...
1.
Rozbudujmy nasze proste brzmienie dronowe, zaczynając od zwiększenia ustawienia parametru LFO Frequency blisko wartości maksymalnej. Dźwięk staje się stabilniejszy, ale i bardziej złożony sonicznie niż z prostej fali kwadratowej z VCO. To standardowa modulacja częstotliwości w analogowym stylu.
2.
Dodaj kolejny moduł LFO-1. Jego częstotliwość ustaw w pobliżu minimum, zaś przełącznik umieszczony po lewej stronie pokrętła Freq przestaw w pozycję Bipolar. Następnie połącz wyjście Triangle nowego modułu LFO-1 z wejściem FM 1 pierwszego, po czym pokrętło FM 1 w tymże pierwszym LFO ustaw na godzinę 2.
3.
Pojawił się dron, którego brzmienie jednak jest zdecydowanie zbyt cykliczne. Rozwiązaniem w tej sytuacji jest kolejny moduł LFO. Skieruj wyjście Sin naszego trzeciego już LFO do wejścia Freq modułu VCF, zaś regulator Freq CV w tym ostatnim ustaw na godzinę 1. Zmniejsz nieco częstotliwość filtru, a parametr Resonance ustaw w okolicy połowy skali.
4.
Brzmienie zaczyna stawać się interesujące. Ponieważ wszystkie LFO pracują niezależnie od siebie, pojawiają się wolne przemiany. Poświęćmy teraz chwilę na uporządkowanie raka. Brzmienie można bowiem uczynić jeszcze ciekawszym, dodając drugi VCO. Użyjemy takiego samego modułu VCO-1 z kategorii Fundamental.
5.
Dodaj także po jednym module VCF i Delay. Połącz wyjście Saw drugiego VCO z wejściem VCF. Wyjście LPF w VCF skieruj do wejścia nowo dodanego modułu Delay. Następnie odłącz pierwszy Delay od wejścia Input 2 modułu Audio, zastępując go drugim Delayem i ustawiając jego parametry nieco inaczej niż w przypadku pierwszego.
6.
Mamy już dwa odrębne sygnały, wysyłane na oba kanały stereo. Sygnał pierwotny dochodzi z lewego, zaś nowy sygnał, przetworzony przez VCO/VCF/Delay, trafia do prawego kanału, w którym dokonamy kilku dalszych udoskonaleń wpływających na finalne brzmienie. Tym razem użyjemy modułu Bogaudio Shaper.
7.
Shaper to generator obwiedni, inspirowany niezwykłą, zapętlaną pętlą trapezoidalną, jaką znaleźć można w EMS VCS3 i Synthi A. Ustaw przełącznik Cycle w pozycję Loop, połącz wyjście Env z wejściem Freq CV nowego filtru, po czym obróć pokrętło Freq CV w VCF na godzinę 2. Aby uruchomić Shaper, musisz nacisnąć jego przycisk Trigger.
8.
Shaper pracuje nieco za szybko. Ustaw zatem jego pokrętła Attack i Decay na godzinę 1. Działają one w standardowy sposób. Pokrętło On z kolei działa jak regulator podtrzymania Hold – ustaw je na godzinę 9. Pokrętło Off natomiast określa długość czasu pomiędzy kolejnymi cyklami. W tym wypadku ustaw je na godzinę 1.
9.
Dodaj kolejny moduł Shaper. Połącz pierwszy filtr LPF z jego wejściem In, zaś wyjście Out skieruj do pierwszego modułu Delay. Tryb Cycle ustaw na Loop, zaś regulatory Attack, On, Decay i Off na nieco ponad połowę. Trzeba będzie też zmniejszyć poziom sygnału, aby uniknąć zniekształceń. Nasze brzmienie można rozwijać dalej...
1.
Aktualnie mamy dwa moduły delay, co daje fajny efekt, ale nie wykorzystuje najciekawszego elementu, czyli modulacji sygnałami CV. Jak zapewne zauważyłeś, omawiane tu moduły delay wyposażone są w wejścia CV dla każdego parametru. Zacznij od ustawienia widocznego u góry modułu Delay regulatora Time w pozycji na godzinie 1.
2.
Parametr Time będziemy zmieniać za pomocą kolejnego modułu LFO-1, który wybieramy z kategorii Fundamental. Połącz wyjście Sine do gniazda CV powiązanego z pokrętłem Time, zaś parametr Frequency w LFO ustaw na minimum. W ten sposób LFO będzie sterował czasem opóźnienia, co w efekcie spowoduje ciągłe zmiany charakteru echa.
3.
Po raz kolejny rozbuduj zestaw modułów, klikając prawym przyciskiem myszy w przeglądarce i ponownie wybierając moduł Shaper. Jego wyjście Env należy połączyć z wejściem CV przynależnym do parametru Mix w module Delay. Zredukuj też wartość ustawioną pokrętłem Mix, przestawiając je w okolice godziny 8.
4.
Także i w tym przypadku przełącz tryb Cycle w module Shaper na Loop, jednak tym razem ustaw Speed w pozycję 10x, aby uzyskać cykl o dużej długości. Regulatory obrotowe przestaw w okolice godziny 10, po czym kliknij przycisk Trigger. W ten sposób brzmienie zostało wprawione w bardzo powolny ruch!
5.
Przejdźmy jeszcze na chwilę do modułu Delay w drugim rzędzie – tego, który podaje sygnał do prawego kanału. Dodaj moduł S+H (Sample and Hold) z kolekcji Bogaudio i połącz jego górne wyjście Out z wejściem Time CV owego Delaya. Ponieważ moduł S+H wymaga podania sygnału wejściowego, uzupełnij konfigurację modułem Bogaudio Noise.
6.
Wyjście White modułu Noise podłącz do górnego wejścia In w module S+H. Nic się jednak nie wydarzy, dopóki nie uaktywnisz przycisku Trigger wyjściem impulsów z modułu Bogaudio LFO, z wysokim ustawieniem szerokości impulsu i LFO Rate na 0.5. Parametry modułów Delay i VCF dostrój tak, aby uzyskać dynamiczne brzmienie.
Modulacja pierścieniowa to jeden z efektów elektronicznych o najdłuższym rodowodzie, a jednocześnie jeden z najbardziej rozpoznawalnych. Daje możliwość głębokiej transformacji dowolnego sygnału wejściowego, nadając mu metaliczne brzmienie, kojarzone z odlskulowymi produkcjami studyjnymi. Ringo to klasyczny modulator pierścieniowy z wbudowanym oscylatorem, który może być sterowany z wykorzystaniem wejścia CV.
Jak się przekonałeś, nawet tak znany efekt, jak zwykły delay, może stać się ciekawym zasobem brzmieniowym, jeśli podda się go modulacji przez jedno lub więcej źródeł – kolejnym świetnym kandydatem do takiego potraktowania jest pogłos. W katalogach modułów dla systemów modularnych często można znaleźć pogłosy sprężynowe; większość z nich, tak jak te od Befaco, wyposażona jest w wejścia modulacji.
Texture Synthesizer to efekt granularny, mogący przyjąć jeden bądź dwa sygnały audio, pociąć je na fragmenty o zróżnicowanej długości, zmienić ich kolejność, a następnie wygenerować całkowicie nowy sygnał. Przetwarzanie granularne to technologia z gruntu cyfrowa i zazwyczaj nie jest kojarzona z systemami analogowymi starej daty.
