Spitfire Audio Contemporary Drama Toolkit - biblioteka brzmień

Po całej serii wszelkiego typu kolekcji instrumentów klasycznych oraz ich różnych konfiguracji orkiestrowych, ten brytyjski producent zaczął tworzyć pakiety zawierające brzmienia już przetworzone, gotowe do natychmiastowego wykorzystania w aranżacjach. To wyjątkowo ambitne zadanie, bo trafienie w gust współczesnych kompozytorów muzyki ilustracyjnej, przy jednoczesnym zachowaniu oryginalności brzmień nie jest wcale łatwe. A jednak producenci ze Spitfire Audio mają istotną przewagę nad innymi wytwórcami sampli. Sami wywodzą się z takiego właśnie środowiska, dla tej branży pracowali od lat, mają wyrobione kontakty z najlepszymi i doskonale wiedzą na czym polega cały ten biznes.

Spiftire Audio Contemporary Drama Toolkit skrojony na miarę

Swoistym przedsmakiem tego, z czym mamy do czynienia w przypadku CDT był niedawno opublikowany pakiet British Drama Toolkit. Za obydwie produkcje od strony artystycznej odpowiada Samuel Sim – uznany kompozytor muzyki filmowej, którego błyskotliwa kariera zaczęła się od obrazu Dunkirk z 2005 roku i z potwierdzonymi licznymi nagrodami sukcesami trwa do dziś. CDT to w pewnym sensie kontynuacja BDT, ale zawierająca ponad dwukrotnie więcej materiału.

Współczesna branża filmowa jest zdecydowanie inna niż kilka-kilkanaście lat temu. Pandemia oraz ukierunkowanie większości produkcji na dystrybucję strumieniową wymusiły zmiany strukturalne już nie tylko pod kątem rygorów finansowych, ale przede wszystkim czasu poświęconego na realizację. Dziś, gdy praktycznie co tydzień pojawia się nowy film lub serial, twórcy nie mają czasu, a często też możliwości, organizowania długotrwałych sesji nagraniowych czy prowadzenia wielomiesięcznych przygotowań. Wszystko musi być robione szybko, błyskotliwie i oryginalnie.

Na jednym z trzech ekranów ustawień biblioteki znajduje się okno prezentujące wartość velocity w kontekście aktywowania konkretnej warstwy brzmieniowej. Poszczególne presety w ramach wybranego instrumentu zmieniamy przyciskami oznaczonymi symbolami dynamicznymi, w przypadku wielu brzmień mogąc też wpływać na ich obwiednię ADSR. Co ciekawe, w ramach jednego instrumentu możemy aktywować wiele jego barw jednocześnie, zaznaczając je z wciśniętym klawiszem Shift.

Ostatni rok, a zapewne także kolejny i być może następne także, to czas wyjątkowo trudny dla muzyków żyjących z grania. Firma Spitfire Audio, która – zdawałoby się – swoimi produktami wcale nie poprawia ich sytuacji, znalazła rozwiązanie najlepsze z możliwych. Wszyscy artyści, którzy biorą udział w jej projektach, oprócz jednorazowej zapłaty za swoją pracę według obowiązujących stawek, otrzymują także tantiemy wykonawcze od każdego sprzedanego pakietu sampli. Jak deklarują przedstawiciele firmy, do tej pory z tego tytułu wypłacono muzykom ponad 4 miliony funtów. To bardzo uczciwe podejście, choć znajdujące swoje odbicie w cenie produktów Spitfire Audio. Zważywszy jednak na ich jakość, tak artystyczną jak i techniczną, ale też jakże potrzebną solidarność w naszej branży, trzeba ten fakt zaakceptować. Pamiętajcie: kto jak kto, ale muzycy powinni płacić sobie nawzajem za swoją pracę!

Struktura Spiftire Audio Contemporary Drama Toolkit

Contemporary Drama Toolkit dostępny jest pod postacią pakietu brzmień dla samplera Kontakt, także w bezpłatnej wersji Player, w którym zgłasza się jako biblioteka. Ponad 22 GB skompresowanego materiału pobieramy za pomocą programu Spitfire Audio Library Manager. Narzędzie to obsługuje wznawianie połączeń i pozwala zainstalować bibliotekę we wskazanej przez nas lokalizacji. Zdecydowanie warto dokonać tego na dysku SSD. Wraz z produktem otrzymujemy numer seryjny do rejestracji naszej biblioteki z poziomu NI Native Access i zaraz po instalacji znajdziemy ją w oknie bibliotek samplera Kontakt.

Całość po rozpakowaniu ma 28 GB. Mamy dostęp do 10 instrumentów głównych zawierających po trzy rodzaje brzmień łączonych Combi (Textural, Pads i Leads); bazujących na syntetycznych próbkach brzmień Synths (Textural, Pads i Bass); a także Electric Cello, Electric Violin, Guitars i Vocals. W każdym z tych multiinstrumentów do wyboru jest od kilku do kilkunastu różnego typu barw, które już jako samodzielne, specjalizowane instrumenty dostępne są w menu Advanced. To standardowo stosowany przez Spitfire Audio podział brzmień, pozwalający wybrać konkretny zestaw bez potrzeby ładowania całego, często wielogigabajtowego multiinstrumentu.

Każdy z dziesięciu instrumentów pakietu oferuje od kilku do kilkunastu barw, do których bezpośredni dostęp uzyskujemy w menu Advanced.

Zakres edycji barw jest stosunkowo nieduży i w każdym z instrumentów podobny. Poszczególne brzmienia mają własne symbole bazujące na notacji muzycznej, pozwalające określić z jakiego typu barwą mamy do czynienia – głównie pod kątem dynamicznym. W przypadku brzmień syntetycznych możemy regulować obwiednię ADSR, a dla każdych innych także głębokość pogłosu (chyba że jest elementarnym składnikiem brzmienia, wówczas nie podlega regulacji), filtrację LPF, reakcję na velocity, transpozycję i niekiedy także tryb algorytmu karuzelowego (round-robin).

Spiftire Audio Contemporary Drama Toolkit w praktyce

Jedną z najważniejszych cech CDT jest warstwowe kształtowanie charakteru sonicznego większości barw. Generalnie zostały one skonstruowane tak, aby już od samego początku, grając nimi na klawiaturze sterującej można było wpływać na klimat i dynamikę aranżacji. Lżejsze uderzenia skutkują wyzwalaniem warstw podkładowych (Texture). Nieco mocniejsze dodają do nich efekt miękkich dźwięków zasadniczych dla danej barwy (Soft), a najmocniejsze wyzwalają dźwięki w całej ich krasie, z pełną dynamiką i masywnym tłem (Loud). Wszystko to sprawia, że w ramach jednego brzmienia mamy do dyspozycji trzy instrumenty, których pojawienie się i sposób brzmienia zależy od naszego sposobu gry.

Zobacz także test wideo:

Technics EAH-A800 - bezprzewodowe słuchawki z redukcją szumów

Wszystkim osobom dorastającym w latach 70. i 80. minionego wieku należąca do Panasonica marka Technics nieodmiennie kojarzy się z gramofonami oraz doskonałym sprzętem hi-fi.

Pracując z CDT bardzo szybko da się zaobserwować, że to typowy zestaw wykonawczy. Znacznie sprawniej uzyskamy oczekiwane efekty grając na klawiaturze niż programując nuty w edytorze pianolowym. Wobec dużej rozpiętości spektrum dynamicznego i sonicznego wynikającego z takiej konfiguracji warstw, programowanie poprzez klikanie nutek na klipach MIDI wręcz utrudnia pracę. Znacznie wygodniej, z większą precyzją artykulacyjną i w bardziej muzyczny sposób dokonuje się tego po prostu grając.

Dla wprowadzenia zróżnicowania barw można posłużyć się dodatkową warstwą FX lub wykorzystać jeden z presetów funkcji Round Robin & Legato. Do dyspozycji jest także filtr dolnoprzepustowy, kontrola oddziaływania velocity oraz poziom wewnętrznego pogłosu samplera (wiele barw ma już własny, niepodlegający regulacji pogłos będący ich cechą brzmieniową).

Dostępne brzmienia obejmują praktycznie wszystko, czego potrzebujemy do stworzenia warstwy harmoniczno-melodycznej oraz tła efektowego we współczesnych kompozycjach ukierunkowanych na muzykę ilustracyjną. Mamy zatem świetne syntezatory pozwalające wygenerować zarówno tajemnicze, mroczne podkłady jak i jasne dźwięki okraszone fantastycznie brzmiącym pogłosem, najczęściej zawartym już w samych barwach i świetnie sprawdzającym się w swobodniejszych aranżacyjnie, ilustracyjnych aranżacjach. Niesamowicie brzmią syntetyczne basy, a gitary swymi sonicznymi korzeniami sięgają do sprawdzonych patentów Enio Morricone, tym razem we współczesnej otoczce brzmieniowej. Doskonale sprawdzają się elektryczne skrzypce i wiolonczela, które brzmią zarówno autentycznie jak i ekstrawagancko nowocześnie, a takie połączenie udaje się niesłychanie rzadko. I wreszcie wspaniały żeński wokal, z czterema rodzajami najczęściej wykorzystywanych głosek (aah, hmm, nana i ooh), który może być zarówno ciemny, skąpany w organicznej przestrzeni jak też efektownie jasny i otwarty, w każdym przypadku dostępny w warstwach Texture i Soft.

Otrzymana do testów biblioteka była w swej najwcześniejszej wersji, więc w kilku brzmieniach tu i ówdzie pojawiały się niedoskonałości zapętlenia czy rozmaite efekty mało precyzyjnej edycji niektórych warstw velocity. Wobec masywności całego zestawu to jednak drobny szczegół, a Spitfire słynie z szybkiej reakcji na sugestie użytkowników i sprawnych aktualizacji swoich produktów.

Podsumowanie