M-Audio Air 192|14 - interfejs audio/MIDI

192|14 wygląda i jest zbudowany podobnie jak M-Audio 192|6, choć z racji dostępności większej liczby portów wejściowych i wyjściowych jest od niego szerszy i ma inny układ manipulatorów na płycie czołowej. Najbardziej rzucający się w oczy element, czyli regulator poziomu wyjściowego, pozostał jednak bez zmian.

Konstrukcja M-Audio 192|14

Urządzenie ma cztery wejścia mikrofonowo-liniowe (1-4), dwa tory do podłączenia instrumentów (5-6) oraz dwa wejścia liniowe bez regulacji czułości (7-8). Napięcie fantomowe do zasilania mikrofonów pojemnościowych załączamy parami dla wejść 1/2 i 3/4. Main L/R (1/2) oraz Out 3/4 to cztery symetryczne wyjścia z interfejsu (TRS 6,3 mm), dla których poziom sygnału regulujemy dużą gałką na panelu czołowym. Każde z dwóch wyjść słuchawkowych ma własny regulator głośności i oferuje możliwość skierowania na nie sygnału z wyjść 1/2 lub 3/4, czego dokonujemy przełącznikami Output.

Na przednim panelu interfejsu umieszczono dwa wyjścia słuchawkowe wraz z regulatorami poziomu oraz dwa wejścia do podłączenia instrumentów.

Odsłuch realizowany jest sprzętowo, poprzez skierowanie sygnałów z wejść na wyjścia i zmiksowanie ich z wyjściami z DAW. Proporcje między tymi sygnałami regulujemy potencjometrem Monitor Mix, a przyciskiem Direct Monitoring wybieramy tryb Mono lub Stereo. W tym pierwszym wszystkie sygnały wejściowe są słyszalne w obu kanałach odsłuchu, a w tym drugim tory nieparzyste kierowane są do kanału lewego, zaś parzyste do prawego. Odsłuch z DAW pozostaje stereofoniczny bez względu na pozycję tego przycisku.Wskaźniki poziomów sygnału znajdują się tylko na wejściach. Są to 4-punktowe ścieżki LED dla wejść mikrofonowych oraz instrumentalnych i pojedyncze, dwukolorowe diody dla wejść liniowych 7-8. Wskazań poziomu sygnału wyjściowego nie uwzględniono, podobnie jak diod sygnalizujących obecność komunikatów MIDI na wejściu i wyjściu (jak ma to miejsce w Air 192|6). Brakło też miejsca na gniazda DIN-5, które zastąpiono tu złączami TRS 3,5 mm i dołączonymi do zestawu przejściówkami. Oprócz nich w pudełku znajdziemy też kable USB z zakończeniami A i C (sam interfejs ma port USB C) oraz zasilacz sieciowy. Ten ostatni jest niezbędny, ponieważ interfejs nie pracuje na napięciu dostarczanym przez USB.

W przypadku komputerów Mac Air 192|14 nie wymaga żadnych sterowników, funkcjonując w oparciu o Core Audio i Core MIDI – wystarczy go podłączyć i od razu jest widziany w aplikacjach audio pod postacią 8 portów wejściowych, 4 wyjściowych oraz wejścia i wyjścia MIDI. Do współpracy z komputerami Windows wymagana jest instalacja sterowników ASIO, udostępnianych przez producenta na www.m-audio.com. Przy okazji warto pobrać oprogramowanie towarzyszące interfejsowi, a jest tego naprawdę sporo. Poza Pro Tools First i Ableton Live Lite mamy emulator wzmacniaczy Eleven Lite, kolekcję 28 wtyczek Air i 20 Avid, wirtualnego Hammonda DB-33, świetne syntezatory Hybrid 3 i Vacuum, sampler perkusyjny Boom, wirtualną maszynę perkusyjną Strike, fortepian Mini Grand oraz 4-brzmieniową stację roboczą Xpand 2. A do tego ponad 2 GB użytecznych sampli Touch Loops.

Zgodnie z sugestiami producenta interfejs najlepiej sprawdzi się w zastosowaniach live, głównie przy wielokanałowej rejestracji instrumentów.

Całkowity poziom zniekształceń harmonicznych dla toru od wejścia mikrofonowego do wyjścia liniowego wynosi -102 dBFS i jest wyrównany dla całego pasma audio. Pod koniec zakresu regulacji czułości można zaobserwować dość duży skok wzmocnienia (wzrost pomiędzy ustawieniem na 9 a wartością maksymalną 10 to aż 30 dB). Całkowity zakres regulacji Gain to 60 dB, choć optymalne wysterowanie wejścia sygnałem z typowego mikrofonu pojemnościowego przy głosie lektorskim uzyskujemy ustawiając czułość w końcowym zakresie regulacji. Poziom szumów własnych wejść mikrofonowych obciążonych impedancją 600 Ω to -111 dBFS przy ustawieniu minimalnym i -75 dBFS przy maksymalnym.

Podsumowanie

Zobacz także test wideo:

Technics EAH-A800 - bezprzewodowe słuchawki z redukcją szumów

Wszystkim osobom dorastającym w latach 70. i 80. minionego wieku należąca do Panasonica marka Technics nieodmiennie kojarzy się z gramofonami oraz doskonałym sprzętem hi-fi.