Świeża porcja bezpłatnych wtyczek!
Jeżeli szukacie darmowego a przy tym wartościowego contentu to nie mogliście lepiej trafić! Oto najlepsze bezpłatne wtyczki z ostatnich tygodni.
Low Wave Studios Cymbal Killer
Już sama nazwa wtyczki, Zabójca Cymbałów, brzmi intrygująco, a dla niektórych wręcz obiecująco... Nie jest to jednak procesor do wprowadzania zdrowego rozsądku na świecie, ale narzędzie przeznaczone do bramkowania pasmowego. Mówiąc inaczej – to dwa procesory dynamiki pracujące w wybranych pasmach, w domyśle tym, które zawiera bębny i tym, gdzie słychać głównie talerze. Szerokość pasm oddziaływania obu procesorów bramkujących można ustawiać swobodnie, podobnie jak częstotliwość podziału między nimi. Ustawienie optymalnych progów wyciszenia i czasów reakcji bramek ułatwiają okna prezentujące obwiednię sygnału. Same bramki działają sprawnie i precyzyjnie. W razie potrzeby można wydłużyć czas podtrzymania i aktywować działanie z wyprzedzeniem (Lookahead), choć nie działają wtedy wykresy obwiedni. Pasma można wysłuchać w trybie solo, ustawić ich poziomy, a także proporcje na wyjściu między sygnałem czystym a przetworzonym. Ale naprawdę ciekawe zaczyna się robić, gdy skorzystamy z toru kluczowania sidechain, sterując pracą obu bramek za pośrednictwem sygnału zewnętrznego.
W tym kontekście zastosowanie Cymbal Killera jedynie do zwykłego zestawu perkusyjnego wydaje się nieporozumieniem. Jest to bowiem bardzo wydajne narzędzie do wszelkiego typu eksperymentów z dosłownie każdym sygnałem. Szczególnie przypadło nam do gustu bramkowanie niskich tonów w długim pogłosie na wokalu, co pozwoliło zachować jego czytelność w kontekście mocnych uderzeń stopy. A to dopiero początek możliwości, jakie oferuje ta ciekawa wtyczka.
Low Wave Studios Drum Snapper
Jeszcze raz Low Wave Studios i znów procesor dynamiki działający w domenie częstotliwościowej. Tym razem pod postacią narzędzia do obróbki obwiedni, a zwłaszcza transjentów i wybrzmiewania. Sprawdzi się wszędzie tam, gdzie mamy do czynienia z powtarzalnymi rytmicznie frazami, a zatem głównie w przypadku bębnów we wszelkiej ich postaci. Okrągłą kontrolką określamy charakter obróbki – w prawo więcej transjentów, w lewo więcej wybrzmiewania. Regulator Focus wpływa na charakter transjentów (czym wyższe ustawienie, tym większy „snap”). HF Gain i HF Saturation determinują poziom i nasycenie wysokich częstotliwości, ale robią to z zachowaniem ich ciepłego brzmienia, co nie jest oczywistością we wszystkich tego typu wtyczkach. Release wydłuża czas wybrzmiewania, a działający przed kliperem (pilnujący poziomu szczytowego Oversampled Clipper) regulator Output ustawia ogólne nasycenie dźwięku.
Wpływ poszczególnych kontrolek na finalny sygnał jest różny w zależności od ich aktualnych ustawień, niemniej procesor pozwala uzyskać kilka rodzajów brzmienia, w każdym przypadku mniej lub bardziej nasyconego. Może ono być krótkie, zwarte, z silną ekspozycją transjentów, a z drugiej strony rozwlekłe, pompujące i mocno wypełniające aranżację. Jeśli więc chcesz ze swoimi bębnami coś zrobić, ale dokładnie nie wiesz co, to spróbuj włączyć tę wtyczkę. Najlepiej wysyłkowo, bo nie ma w niej kontrolki Bypass ani Wet/Dry. Po kilku ruchach manipulatorami już będziesz wiedział, czy to jest to, czego szukałeś. W większości przypadków tak właśnie będzie.
Fabric 70 Basic Filters
Niewiele jest rzeczy bardziej nudnych niż skojarzenie filtracji z LFO. Naprawdę? Czy tak właśnie myślisz? Nie twierdzimy wcale, że Basic Filters odmieni Twoje życie, ale proponujemy przyjrzeć się tej wtyczce uważniej. Mniej lub bardziej subtelna modulacja barwy dźwięku, zwłaszcza dokonywana w rytmie w jakiś sposób zsynchronizowanym z tempem utworu, to jeden z najprostszych i najbardziej efektywnych sposobów na ożywienie każdej partii. Posłuchaj solówek Hendriksa granych z wykorzystaniem efektu wah-wah, a szybko dostrzeżesz siłę tkwiącą w odpowiedniej modulacji odpowiedniej barwy dźwięku.
Wbrew nazwie wtyczka nie jest wcale taka prosta. Tor sygnałowy składa się z układu przesterowania Drive i filtru z 10 charakterystykami do wyboru. Parametry obu tych elementów można modulować za pomocą wbudowanego LFO oraz obwiedni ADSR sterowanej sygnałem z wejścia kluczującego sidechain. Nie ma jednak jego podsłuchu, a próg zadziałania i czułość ustawiamy „na oko”, klikając ikonę oka w sekcji Envelope. Po kliknięciu kółka z falą otwiera się okno, w którym ustawiamy głębokość modulacji wybranych parametrów, przy czym obwiednia może też modulować parametry LFO. Wszystko to zahacza o obszary, na których niepodzielnie panują systemy modularne, zatem potrzebna jest wyobraźnia i uruchomienie myślenia „co się stanie, gdy...”. Jeśli jednak przełamiemy pierwsze lody, to Basic Filters może się okazać ciekawą bezpłatną alternatywą dla takiego narzędzia jak np. Cable Guys ShaperBox. Może nie jest tak wygodnie i przejrzyście, ale za to za darmo.
Jon V Audio Fircomp
Pełna zgoda – Fircomp nie jest wtyczką z najładniejszym na świecie interfejsem graficznym. Warto jednak pamiętać, że wtyczki w programach DAW nie są po to, aby podziwiać ich interfejsy, ale po to, by przetwarzać dźwięk w najbardziej dogodny sposób. Ten procesor to taki mały cudak, który potrafi całkiem sporo i zdecydowanie wyróżnia się wśród wielu innych bezpłatnych kompresorów, które niby działają, ale jakoś tak bez przekonania.
W czym tkwi sukces? W zakodowaniu właściwych kształtów charakterystyk dynamicznych. Samo ograniczanie poziomu sygnału powyżej progu to jeszcze za mało, aby można było mówić o brzmieniu kompresji. A Fircomp to brzmienie ma, a do tego oferuje kilka nieszablonowych dodatków. Przede wszystkim wyposażono go w podwójny, równolegle działający algorytm czasu powrotu (Release). Można go regulować ręcznie, zdać się na ustawienia automatyczne lub wybrać dowolną proporcję między tymi wartościami. Tego nie mają nawet najbardziej znane kompresory na świecie. Druga rzecz to korekcja w torze kluczowania (SC Filter), która przypomina trochę układ stosowany w Distresorze i API 2500, z trzema trybami filtracji. Trzy pozycje ma także kontrolka kolana charakterystyki, a suwakiem pod kontrolką Threshold regulujemy głębokość „kompresji nowojorskiej”, czyli udział sygnału po kompresji w sygnale na wyjściu. Tu też jest ciekawie, bo czym jest on mniejszy, tym interfejs wtyczki robi się mniej kontrastowy – z takim rozwiązaniem jeszcze się nie spotkaliśmy...
Pasaż
