Roland Juno-DS88

Roland Juno-DS występuje w dwóch wersjach. Pierwsza z nich, to instrument z 61-klawiszową syntezatorową klawiaturą z velocity, druga natomiast to pełnowymiarowe stage piano z Ivory Feel-G z progresywną mechaniką młoteczków. Mechanizm fortepianowy został zastosowany w historii serii Juno po raz pierwszy, a nasza redakcja otrzymała do testów właśnie większego z braci Juno-DS.

Nie można jednoznacznie stwierdzić, że nowy model Juno to pomysł w pełni innowacyjny i każdy z jego elementów jest totalną nowością. Na pierwszy rzut oka Juno-DS to ciekawe połączenie tego, co znamy już z innych instrumentów Rolanda - np. klawiatura, niektóre brzmienia, czy część funkcji - z kilkoma przydatnymi nowościami. Konstruktorzy Rolanda wybrali te elementy z poprzednich modeli, które zdążyły się już sprawdzić.

Konstrukcja i funkcje

Juno-DS88 to, jak na pełnowymiarowe stage piano, stosunkowo lekki i smukły instrument, wyposażony w całe mnóstwo brzmień i funkcji Rolanda (m.in. wszystkie brzmienia Juno-Di oraz nowe DS Tone Bank). W dodatku DS pozwala na alternatywne zasilanie za pomocą ośmiu baterii R6. Jego obudowa jest w całości wykonana z tworzywa sztucznego, ma dobrze osadzoną klawiaturę oraz oba panele sterowania. Wszystkie kontrolery, suwaki i przyciski zbudowane są z twardych materiałów, które pozwolą na długie użytkowanie. Podział poszczególnych sekcji i bardzo wyraźne opisy obu paneli przekładają się na wysoką ergonomię.

Tak jak do niektórych starszych modeli Rolanda można było dokupić rozszerzenia brzmieniowe w postaci karty SRX, tak też najnowszy Juno-DS ma port USB, dzięki któremu możemy ładować próbki dostępne bezpłatnie na stronie axial.roland.com. Juno-DS umożliwia import sampli do odtwarzania plików WAV za pomocą klawiatury bądź padów. Tym, co przyda się śpiewającym klawiszowcom, jest wejście mikrofonowe z dedykowanym pogłosem, wokoderem i efektem Auto Pitch. Dla producentów muzycznych udostępniono ośmiośladowy sekwencer z funkcją ciągłego zapisu, tryb USB Audio (instrument widziany jest przez komputer jako interfejs) oraz sterowanie MIDI i obsługa napędu w programach typu DAW.

Panel ustawień

Panel przedni Juno-DS został podzielony na kilka mniejszych sekcji. W sekcja Mode obsługujemy import i podstawową edycję plików WAV (44,1 kHz, 16 bitów) i aktywujemy sterowanie pracą programów DAW. Mamy już gotowe mapy dla Logic Pro, Sonar oraz Cubase, ale można też skonfigurować własne mapowanie. Regulator Master Volume odpowiada za poziom głośności sygnałów na wyjściu liniowym i słuchawkowym jednocześnie. Cztery obrotowe potencjometry mogą funkcjonować jako kontrolery uniwersalne, ale domyślnie przypisano do nich obsługę efektów (Cutoff, Resonance, Attack i Release w grupie 1 oraz Mic Reverb, MFX Ctrl, Chorus/Delay i Reverb w grupie 2). Grupa 3 zawiera ustawienia własne, a przełączając się między grupami przyciskiem Select mamy możliwość sterowania 12 parametrami w czasie rzeczywistym. Suwaki Mic In, Phrase Pad, Lower i Upper odpowiadają za poziom głośności sygnału z mikrofonu, sekcji rytmicznej i odtwarzacza plików, a także głośności dwóch stref w trybie Split lub głośności warstw w trybie Dual. Oddzielnym przyciskiem uruchamiamy efekty wokalne Vocoder i Auto Pitch.

W sekcji Keyboard definiujemy tryb pracy klawiatury, mogąc wybierać opcje Split (podział na strefy), Dual (dwie warstwy brzmień) i Super Layer (subtelne odstrojenie barwy dla uzyskanie głębszego brzmienia). Możemy też aktywować tworzenie arpeggio w czasie rzeczywistym, ustawiać czułości klawiatury, uzyskiwać dostęp do biblioteki brzmień i ustawień Patch Mode oraz Performance Mode, a także ustawiać transpozycję półtonową (od –5 do +6) i oktawową (±3).

Na monochromatycznym wyświetlaczu LCD 256x80 prezentowane są wszystkie niezbędne informacje, a znajdującymi się wokół niego przyciskami i enkoderem obsługujemy większość funkcji instrumentu, z opcją zapisu ulubionych brzmień - po 10 w 10 bankach. 10 przycisków poniżej wyświetlacza daje szybki dostęp do grup barw, znajdujących się w pamięci Juno-DS., a te same przyciski mogą też funkcjonować jako klawiatura numeryczna pozwalająca wybrać konkretny preset.

Osiem padów w sekcji Phrase Pad pozwala na odtwarzanie przypisanych do nich rytmów sekwencji i sampli, a znajdującymi się nad nimi przyciskami nabijamy tempo, wyciszamy wybrane ścieżki w sekwencjach i zapętlamy wyzwolony patern. Na samym dole umiejscowiono trzy przyciski transportu: przewijanie, start/stop oraz nagrywanie.

Zobacz także test wideo:

Technics EAH-A800 - bezprzewodowe słuchawki z redukcją szumów

Wszystkim osobom dorastającym w latach 70. i 80. minionego wieku należąca do Panasonica marka Technics nieodmiennie kojarzy się z gramofonami oraz doskonałym sprzętem hi-fi.

Złącza

Na tylnym panelu zajdziemy dwa gniazda dla kontrolerów nożnych, wejście i wyjście MIDI DIN-5, wejście TS 6,3 mm dla mikrofonu dynamicznego wraz z towarzyszącym mu regulatorem czułości, wejście liniowe stereo TRS 3,5 mm, główne wyjścia liniowe TS 6,3 mm oraz wyjście słuchawkowe 6,3 mm. Dwa złącza USB służą do połączenia z komputerem i do wpięcia zewnętrznej pamięci. Instrument zasilany jest za pośrednictwem zewnętrznego zasilacza, dla którego gniazdo, wraz z włącznikiem, także znajdziemy w zestawie przyłączy. Należy dodać, że instrument po włączeniu uruchamia się w przeciągu 5 sekund, co jest bardzo dobrym wynikiem.

Klawiatura

Od pewnego czasu nowe modele Rolanda mają klawiatury PHA-4, jednak w Juno-DS88 zdecydowano się na model znany m.in. z takich konstrukcji jak RD-64 (EiS 09/2013) czy FP-50 (EiS 02/2014). Mowa tu o Ivory Feel-G z wymykiem, która w mojej pamięci pozostawiła bardzo dobre wrażenia, szczególnie w kontekście kompaktowego stage piano RD-64. Długość klawiszy jest standardowa - białe mierzą około 15 cm, natomiast czarne około 9,5 cm. Wysokość pomiędzy najbliższymi biało-czarnymi półtonami jest równie wygodna, co sama wielkość klawiszy. Pokrycie klawiatury przypomina w dotyku materiał nieco matowy, z lekką fakturą na białych klawiszach. Ważnym elementem konstrukcji z punktu widzenia klawiszowca jest to, że delikatnie dociśnięty klawisz przy barwie fortepianu nie wywołuje żadnej reakcji brzmieniowej. W Juno-DS możemy wybierać pomiędzy trzema wartościami Velocity Curve - Light, Medium i Heavy - czego dokonujemy przyciskiem Key Touch.

Brzmienia

Barwy, w które został wyposażony Juno-DS, podzielono na kilka sekcji nadrzędnych: Patches (1200 fabrycznych/256 użytkownika), Drum Kits (30/8) i Performances (64/128), a do tego wspomniane wcześniej barwy Favorites (100). Brzmienia funkcjonują w grupach obejmujących zestawy i instrumenty perkusyjne, fortepiany i pianina akustyczne/elektryczne, akordeony, organy, klawinety, melodyczne instrumenty perkusyjne, gitary akustyczne, instrumenty strunowe Dalekiego Wschodu, syntetyczne basy, gitary elektryczne i basowe, smyczki solo i w sekcji (akustyczne i syntetyczne), instrumenty etniczne dęciaki solo i w sekcjach (także w opcji akustycznej i syntetycznej), chóry, wokale i pady oraz brzmienia syntezatorowe z różnych instrumentów Rolanda. Do tego dochodzi spora biblioteka sampli. Wiele z tych brzmień znamy głównie z serii Fantom, a część zapożyczono z Juno-Di. W nazwach presetów można też spotkać określenia GAIA i SRX.

Specjalnie dla DS stworzono specjalną kolekcję ponad 200 barw, po kilka/kilkanaście dla różnych grup instrumentów. W kategorii Piano na szczególną uwagę zasługują Grand Pno DS oraz EP Mix. W podgrupie Keyboard/Organ wyróżnić należy grupę akordeonów, która brzmi znacznie lepiej niż w innych instrumentach tego typu. Znajdziemy też kilka gitar i basów (np. GAIA A-1 Bs czy AutoWobble) oraz ciekawe presety orkiestrowe: Film Octaves i JP8.Strings. W podgrupie Brass ewidentnym dominatorem jest X Brs Sect, czyli bardzo ciekawa sekcja instrumentów dętych z różnymi rodzajami artykulacji. Najszerszą grupą barw biblioteki DS jest zestaw Synth, który zawiera 45 nowych presetów. Tu moją uwagę zwróciły: Pure Sine Ld, D50 Stac Hvn, GAIA F-3Trns oraz Tech Rave. Sporo tych brzmień można odsłuchać na prezentacjach, które znajdziecie na naszej płycie DVD i wśród materiałów online.

Korzystając z witryny axial.roland.com możemy bezpłatnie pobrać kolekcje rozszerzające EXP, w tym Dance Trax, Concert Piano, Studio, Strings oraz Orchestra. Każdy zestaw EXP zawiera zarówno ustawienia, jak i same próbki.

Dodatkowe elementy

Rhythm Pattern to funkcja pozwalająca na generowanie przebiegów rytmicznych umieszczonych w pamięci Juno-DS. Mamy 30 stylów rytmicznych po 8 wariacji każdy, obejmujących takie stylistyki, jak Pop, Rock, Funk, Fusion, Jazz, Bossa, Hip Hop, R&B, Reggae, Trance, House, Drum’n Bass, Disco, Shuffle i Machine Beat.

Z kolei Pattern Sequencer to biblioteka 8-ścieżkowych przebiegów podkładowych. W pamięci Juno-DS dostępne są 32 przebiegi w kilkunastu różnych stylach muzycznych o charakterze dance. Użytkownik może też stworzyć i zapisać w pamięci instrumentu 128 własnych kompozycji, które mogą wzbogacić nasz występ na żywo. Tworzenie nowych aranżacji ułatwia funkcja kwantyzacji komunikatów z klawiatury, z możliwością ustawienia jej rozdzielczości. A zatem nawet jeśli nasze wykonanie nie jest do końca perfekcyjne, algorytm w instrumencie wyrówna rytmikę nut do wskazanego tempa.

W trybie arpeggiatora mamy do dyspozycji ponad 100 gotowych wzorców przypisanych już do konkretnych barw i granych w tonacji wskazanej przez naciśnięcie określonego akordu na klawiaturze. Każdy przebieg arpeggio można w szerokim zakresie modyfikować, tworząc nowe na bazie już istniejących lub od podstaw.

Spore możliwości programowania mamy także dla ustawień sekcji Vocoder/Auto Pitch, oferującej 20 ustawień fabrycznych i drugie tyle ustawień użytkownika.

Podłączając Juno-DS. do komputera za pośrednictwem USB mamy możliwość przesyłania sygnału stereo w obie strony, nagrywając w DAW wykonanie z instrumentu lub odtwarzając w nim sygnał z komputera. Tą samą drogą i w taki sam sposób transmitowane są także komunikaty MIDI.

Podsumowanie