Sampling - podstawa współczesnej muzyki
Z wielu powodów (po części technologicznych, po części socjologicznych) samplery stały się istotnym składnikiem światowego przemysłu muzycznego. Idea, która stoi za samplerami, jest prosta: nagrać dowolny dźwięk, a następnie wyzwalać go za pomocą klawiatury lub komunikatów MIDI zapisanych na ścieżce sekwencera.
Historia samplera
Początki samplingu sięgają lat sześćdziesiątych minionego wieku, kiedy to w instrumencie zwanym Mellotron zastosowano wyzwalane z klawiatury dźwięki zarejestrowane na taśmie. Sama technika do dziś nie uległa zmianie. Sampler, czy to sprzętowy czy programowy, ma dostęp do zapisanych na dysku twardym lub w pamięci RAM próbek, które są wyzwalane przez komunikaty z zewnątrz.
Pętle
Dzięki technice zapętlania sygnału (połączeniu kilku taktów i odtwarzaniu ich na okrągło) można uzyskiwać znakomicie brzmiące ścieżki zawierające rytm utworu (partię perkusyjną, basową itp). Artyści tworzący w takich nurtach jak techno czy hip-hop często używają płyt CD, które zawierają jedynie całe setki pętli rytmicznych. Używając takich dysków, możesz mieszać ze sobą rytmy w celu stworzenia własnego aranżu.
Funkcje samplerów
Podobnie jak syntezatory również samplery wyposażone są w filtry pozwalające kształtować obwiednię i barwę każdego sampla (próbki, pętli). W zasadzie wszystkie samplery mają algorytmy DSP, za pomocą których można obrabiać sample na wiele sposobów. Typowa aplikacja DSP zawiera time-stretching ("rozciągacz czasowy"), który zmienia czas trwania sampla bez zmiany wysokości tonu, oraz normalizację, która to funkcja pozwala na rejestrację sampla z optymalnym poziomem głośności. Do tego dochodzą efekty, algorytmy automatycznie przyporządkowujące sample do poszczególnych nut, moduły do obróbki pętli (tzw. plasterkowanie - dzielenie pętli na pojedyncze fragmenty i ich rearanżacja) itp.
