Audient iD4/iD14 - interfejsy audio

Modele o nazwach iD4 oraz iD14 pojawiły się już kilka lat temu, ale obecnie dostępne są w nowej, znacząco zmodernizowanej odsłonie MKII. Pod względem rozwiązań elektronicznych oba urządzenia bazują na podobnych przedwzmacniaczach i przetwornikach. Zasadnicza różnica między nimi polega jednak na funkcjonalności oraz liczbie obsługiwanych portów audio. W przypadku iD14 mamy 2 wejścia liniowo-mikrofonowe, z których jedno może współpracować z gitarą; 2 pary wyjść liniowych stereo; podwójne wyjście słuchawkowe i coś, co znacząco zwiększa funkcjonalność tego urządzenia – obsługujące 8 kanałów (przy próbkowaniu pojedynczym) cyfrowe wejście optyczne ADAT. Model iD4 ma jedno wejście uniwersalne, wejście gitarowe, pojedynczą parę wyjść liniowych i podwójne wyjście słuchawkowe. W obu interfejsach monitoring wejść i wyjścia z DAW realizowany jest sprzętowo, ale w iD4 obsługujemy go potencjometrem Monitor Mix. W iD14 dokonuje się tego za pośrednictwem działającej w komputerze aplikacji miksera. Ponadto przedwzmacniacze w iD14 mają możliwość aplikowania wzmocnienia 10 dB oraz odwracania biegunowości sygnału.

Generalnie oba interfejsy, choć na pierwszy rzut oka wydają się podobne, przeznaczone są do innych zastosowań – iD4 jest prostym rozwiązaniem do kontroli odsłuchu i nagrań mikrofonowo-instrumentalnych, zaś iD14 jest rasowym interfejsem do projektowego studia nagrań, pozwalającym na współpracę z ośmioma zewnętrznymi torami sygnałowymi i mającym trzy szyny wysyłkowe do potrzeb monitoringu. Nowe iD mają solidne, metalowe obudowy, łącząc się z komputerem przez port USB-C, tą samą drogą otrzymując też zasilanie. Nie jest nam zatem potrzebny żaden zasilacz zewnętrzny. Kabel USB-C/USB-C znajdziemy w zestawie, ale chcąc podłączyć interfejs do klasycznego portu USB-A, będziemy musieli postarać się o odpowiedni kabel we własnym zakresie lub – zwłaszcza w przypadku najnowszych MacBooków – po prostu zaopatrzyć się w dock oferujący więcej portów.

Ten mniejszy - Audient iD4

Przedwzmacniacz mikrofonowy w iD4 to ciekawa konstrukcja hybrydowa, z tranzystorowym układem wejściowym i wzmocnieniem napięciowym na układach operacyjnych NE5532. Konwersję zrealizowano na wysokiej klasy przetwornikach AKM AK5574 (A/C) oraz Cirrus Logic CS43198 (C/A).

Oba interfejsy wyposażono w wejście instrumentalne na tranzystorze FET oraz podwójne wyjścia słuchawkowe o dużej wydajności prądowej.

Zmierzony zakres dynamiki dla wejścia mikrofonowego iD4 to 109 dB, a dla instrumentalnego 120 dB – w obu przypadkach w całym zakresie audio i bez ważenia krzywą A. Zakres regulacji czułości wejścia mikrofonowego to 58 dB, oraz 32 dB w przypadku wejścia instrumentalnego. Obie wartości precyzyjnie dobrano w kontekście całej rozpiętości dynamiki. Optymalne wysterowanie wejścia przy standardowym mikrofonie pojemnościowym i głosie lektorskim uzyskamy przy ustawieniu Gain na 75%, a w przypadku śpiewu już w połowie zakresu regulacji. Poziom sygnału ze wzmacniacza słuchawkowego w zupełności wystarczy, by zapewnić komfortowy odsłuch – zarówno sygnału nagrywanego jak i podkładu z DAW. W interfejsie iD4 proporcje między tymi sygnałami ustawiamy potencjometrem Monitor Mix. Kontrolki w wirtualnym mikserze natomiast odnoszą się do ustawień dla wewnętrznej wirtualnej szyny Loopback, która zgłasza się w programach audio jako dodatkowa para wejść i wyjść, niezależna od wejść fizycznych. Możemy dzięki temu nagrywać lub transmitować sygnał mikrofonowy w kilku aplikacjach jednocześnie albo przekierować sygnał audio pomiędzy programami, bez konieczności opuszczania środowiska cyfrowego.

Poziom sygnału wejściowego w iD4 prezentowany jest poprzez diody nad enkoderem głośności monitorów i słuchawek. Te same diody zapalają się w trakcie kręcenia enkoderem, pozwalając zorientować się w aktualnym poziomie sygnału na obu tych wyjściach. Napięcie fantomowe dla wejścia mikrofonowego XLR włączamy przyciskiem na tylnym panelu. Wejście to automatycznie przełącza się na tryb liniowy z chwilą podłączenia do niego wtyku TRS 6,3 mm.

Dostępność wejścia optycznego mogącego pracować w 8-kanałowym trybie ADAT to jeden z największych atutów interfejsu iD14.

Przyciskiem z ikoną głośnika wyciszamy sygnał na parze wyjść liniowych (domyślnie monitorowych), bez wyciszania dźwięku na obu połączonych równolegle wyjściach słuchawkowych. Z kolei wciśnięcie przycisku iD, od funkcjonalności którego wzięły swą nazwę interfejsy Audient, zamienia enkoder w kółko przewijania w komputerze (scroll). Umieszczając kursor myszy nad dowolną kontrolką, możemy przewijać widok lub skalować jej parametry. Odnosi się to nie tylko do aplikacji muzycznych czy wtyczek, ale także do edytorów tekstu, przeglądarek internetowych itd. Odsłuch obu wejść domyślnie odbywa się w trybie mono (mikrofon oraz instrument słyszalne są w obu kanałach z jednakowym poziomem). Gdy jednak wciśniemy i przytrzymamy oba przyciski na panelu czołowym, enkoderem możemy zmienić rozmieszczenie tych wejść w kanałach.

Ten większy - Audient iD14

Oba przedwzmacniacze mikrofonowe w iD14 mają niezależnie załączane napięcie fantomowe. Dokonujemy tego przełącznikami na przednim panelu interfejsu, którym nie towarzyszą jednak żadne sprzętowe wskaźniki LED w interfejsie ani wirtualne w mikserze iD.

Przedwzmacniacze interfejsu iD14 mają taki sam zakres regulacji jak w mniejszym kuzynie, ale oferują dodatkowe wzmocnienie 10 dB, przydatne w przypadku cichszych źródeł sygnału (np. mikrofonów dynamicznych). Z moich obserwacji wynika, że wzmocnienie to realizowane jest już po stronie cyfrowej, programowo. Dzięki temu sama konstrukcja przedwzmacniacza nie uległa modyfikacji w porównaniu do iD4. Podobnie rzecz wygląda ze zmianą polaryzacji na każdym z wejść sprzętowych.

W obu interfejsach za przetwarzanie sygnału z postaci analogowej na cyfrową odpowiedzialny jest wysokiej klasy, poczwórny konwerter AKM5574, oferujący zakres dynamiki 124 dB przy pracy w trybie 4/2 (po dwa przetworniki na kanał skonfigurowane równolegle). Przetwarzanie cyfrowo-analogowe realizują natomiast układy CS43198 firmy Cirrus Logic, których teoretyczny zakres dynamiki wynosi 130 dB.

Ogromną zaletą iD14 jest nie tylko dostępność dwóch w pełni funkcjonalnych wejść mikrofonowych, ale przede wszystkim ośmiu portów mono pod postacią wejścia optycznego TosLink. Może ono pracować w stereofonicznym trybie S/PDIF lub 8-kanałowym ADAT. Mając już w swoim zestawie sprzętowym dowolny 8-kanałowy przetwornik analogowo-cyfrowy z wyjściem optycznym możemy wprowadzić do naszego systemu nagraniowego osiem dodatkowych ścieżek (np. z miksera, zewnętrznych przedwzmacniaczy, powrotów efektów itp.), co pozwala na jednoczesne nagrywanie aż 10 niezależnych ścieżek. Pamiętajmy też o trzech parach wyjść stereo (dwie liniowe na tylnym panelu oraz niezależne słuchawkowe). Jeśli przyjąć, że symbol liczbowy w nazwie oznacza liczbę dostępnych portów, to iD14 powinien się nazywać iD16...

Więcej o tym większym - Audient iD14

Kolejną mocną stroną iD14 jest mikser wyposażony w trzy wewnętrzne szyny komutacji wejść do wyjść – Master Mix, Cue A i Cue B. Klikając na zakładkach w prawej części aplikacji, przełączamy aktualny widok konfiguracji kanałów wejściowych na przypisane do każdej z tych szyn – mogą one mieć niezależne ustawienia wysyłek ze wszystkich wejść. Oprócz portów fizycznych analogowych i ADAT, wśród wejść znajdziemy dwa wirtualne porty stereo DAW 1/2 oraz 3/4 i dwa mono – 5 i 6. Ten ostatni można wykorzystać jako tor zleceniowy, kierując na niego sygnał np. z innego interfejsu audio (choćby z mikrofonu w naszym laptopie).

Charakterystyka częstotliwościowa torów mikrofonowych obu interfejsów z uwzględnieniem różnych ustawień czułości (15, 50 i 75% zakresu regulacji) i wynikających z tego różnic w poziomie zniekształceń harmonicznych. Uzyskane wyniki należy uznać za bardzo dobre – poziom zniekształceń jest niski i wyrównany w całym zakresie audio.

Co więcej, każda z trzech analogowych par wyjść może być przypisana do jednego z pięciu źródeł dostępnych w mikserze: Main Mix, Alt Speakers, Cue A, Cue B, a nawet bezpośrednio do wyjścia z programu DAW. A to jeszcze nie koniec, bo oprócz synchronizacji do własnego zegara interfejs może pracować w synchronizacji z zegarem przychodzącym przez wejścia optyczne (na dowolnym porcie ADAT lub S/PDIF). W zakresie monitoringu mamy możliwość wyboru trybu odsłuchu mono (oba głośniki, tylko lewy lub tylko prawy), regulację poziomu ściszenia sygnału w trybie Dim, oddzielną, dokonywaną w zakresie od -6 do +6 dB regulację poziomu na wyjściu dla odsłuchu alternatywnego oraz przełączanie grup Cue A i B w tryb solo.

Mikser interfejsu iD4 służy jedynie do obsługi wirtualnego portu Loopback. Wejściom można nadawać własne nazwy, a na wyjściu prezentowana jest charakterystyka widmowa sygnału. Sam interfejs graficzny jest jednak bardzo ciemny, dlatego na potrzeby druku znacząco go rozjaśniono.

Nie zabrakło kilku apetycznych wisienek na torcie. Phase Flip w torze odsłuchu pozwala kontrolować składową różnicową miksu stereo. Do realizacji wielu funkcji możemy używać skrótów klawiaturowych, a własne konfiguracje miksu zapisywać i przywoływać. Bezpośrednio w samym interfejsie ustawimy poziomy sygnału na wyjściach monitorowych, słuchawkowych i z wirtualnego miksera, mogąc je też wyciszyć. Z kolei przycisk iD, oprócz przełączenia enkodera do pracy jako kółka przewijania może być przypisany do obsługi trybu mono (i zmiany polaryzacji), ściszenia odsłuchu, aktywowania mikrofonu toru zleceniowego lub przełączania monitoringu – główny/alternatywny.

Audient iD4/iD14 w praktyce

Wszystko to, co opisano wyżej, to domena interfejsów audio ze zdecydowanie wyższej półki cenowej niż iD14, a biorąc pod uwagę kompaktowe gabaryty tego urządzenia, to funkcje praktycznie niespotykane nigdzie indziej. Sporo wskazuje na to, że za te pieniądze nie uda nam się kupić nic bardziej funkcjonalnego niż większy z opisywanych Audientów. Przedwzmacniacze interfejsów brzmią bardzo czysto, nie szumią i mają optymalny zapas dynamiki do wykorzystania w projektowym studiu z ambicjami, a nawet w niektórych obiektach profesjonalnych. Sygnały wyjściowe, zarówno liniowe jak i słuchawkowe, także są bardzo dynamiczne i nie sprawiają żadnych kłopotów w kontekście wysterowania zewnętrznego sprzętu. A już „scroll-encoder”, zasilanie przez USB i podwójne wyjście słuchawkowe to cechy, za które można ten interfejs naprawdę pokochać.

Odsłuch w iD14 konfiguruje się za pomocą miksera z trzema wewnętrznymi szynami (Master Mix, Cue A i Cue B), które można przypisać do konkretnych portów w oknie konfiguracji System Panel.

Zastanawiacie się zapewne, gdzie tu jest ten słynny haczyk, którego zawsze można się doszukać w bardzo funkcjonalnych, a jednocześnie relatywnie tanich interfejsach. W elektronice i konstrukcji nowych Audientów go nie znajdziemy – tu wszystko jest na najwyższym poziomie, łącznie z doskonałymi przedwzmacniaczami, konwerterami i pancerną obudową (pomyślano nawet o mocowaniu Kensington, by ktoś nie pożyczył sobie sprzętu bez naszej zgody.
A zatem? Interfejs nie pracuje z próbkowaniem poczwórnym, czyli 176,2 oraz 192 kHz – szczyt jego możliwości to 96 kHz, choć w dalszym ciągu mamy 24 bity. Programowy mikser jest mało czytelny i nie można skalować jego wymiarów (nie licząc aktywowania widoków poszczególnych grup wejść). W iD14 zdecydowanie brakuje wskaźników włączenia napięcia fantomowego, a prezentacja poziomu sygnałów wejściowych w interfejsie jest raczej symboliczna. W przypadku iD4 wystąpiły kłopoty z pobraniem nowej wersji firmware i sam do końca nie wiem, w jaki sposób sobie z nimi poradziłem. I wreszcie kabelek. Naprawdę nie wszyscy mają już porty USB-C w swoich komputerach, a USB-A znajdziemy praktycznie wszędzie, za wyjątkiem najnowszych maków. Dojdzie więc przynajmniej 40 złotych na porządny kabel USB-C/USB-A. Na szczęście otrzymujemy spory pakiet bezpłatnego i funkcjonalnego oprogramowania, które z nawiązką powinno nam skompensować ten wydatek.

Zobacz także test wideo:

Technics EAH-A800 - bezprzewodowe słuchawki z redukcją szumów

Wszystkim osobom dorastającym w latach 70. i 80. minionego wieku należąca do Panasonica marka Technics nieodmiennie kojarzy się z gramofonami oraz doskonałym sprzętem hi-fi.

Podsumowanie