Smyczki w komputerze

Jeśli miałeś kiedykolwiek możliwość uczestniczenia w sesji nagraniowej z udziałem sekcji smyczków, to na pewno doskonale wiesz, jakie to jest przeżycie. Transformacja partii nutowej stworzonej w komputerze w żywe wykonanie przez prawdziwych, utalentowanych muzyków, w dobrze brzmiącym pomieszczeniu to doznanie niemal mistyczne.

Jest niestety poważne ograniczenie w tego typu sesjach – mało która wytwórnia płytowa może sobie obecnie pozwolić na wynajęcie grupy kilkudziesięciu muzyków, nie mówiąc już o takich osobach jak aranżer, kopista rozpisujący partie czy organizator tego gigantycznego przedsięwzięcia. Coraz mniej jest też obiektów, w których można dokonać nagrań, nie wspominając już o dostępnym w nich wyposażeniu pod postacią mikrofonów, torów sygnałowych oraz systemów odsłuchowych. Na zorganizowanie tego typu sesji nie pozwalają też pandemiczne realia i należy się spodziewać, że sytuacja w tym względzie jeszcze długo nie dojdzie do stanu, jaki pamiętamy sprzed wiosny 2020 roku.

Ale nie wszystko stracone i te osoby, które chcą okrasić swoje produkcje muzyczne brzmieniem sekcji smyczkowej mają szereg różnych możliwości. Dostępna aktualnie technologia, zwłaszcza pod postacią bibliotek sampli i samych samplerów, pozwala zbliżyć się brzmieniowo do takiego stanu, w którym możemy już mówić o efektach porównywalnych z autentycznym wykonaniem. Jeśli będziesz pamiętał o regułach, jakie panują w świecie brzmień orkiestrowych, możesz uzyskać naprawdę interesujące aranżacje.

Geneza bibliotek z brzmieniami smyczków sięga 1993 roku, kiedy to na rynku pojawił się pierwszy tego typu pakiet – słynny Miroslav Vitous Symphonic Orchestra Samples. Co ciekawe, wielu twórców korzysta z niej do dziś, doceniając fakt, że nie muszą wynajmować studia i płacić muzykom. Obecnie mamy do dyspozycji znacznie więcej opcji praktycznie w każdym przedziale cenowych – od bezpłatnych kolekcji do pakietów kosztujących wiele tysięcy złotych. Przyjrzyjmy się niektórym z nich pod kątem ich wykorzystania w programach DAW.