Rob Papen Punch-BD - syntezator perkusyjny

Punch-BD powstał w oparciu o moduł syntezy dźwięku stopy z syntezatora perkusyjnego Punch, choć jest on bardziej rozbudowany i oferuje znacznie więcej funkcji z prostej przyczyny - dedykowany jest wyłącznie do tworzenia dźwięku stopy.

Jak powszechnie wiadomo, „stopa to podstawa”, zwłaszcza we współczesnej muzyce. Dźwięk tego instrumentu można pozyskać poprzez warstwową obróbkę sampli (dużo informacji na ten temat znajdziecie w artykule „Przewodnik producenta - KICK DRUM”), syntezę dźwięku i łączenie różnych metod obróbki. Obecnie bowiem rzadko kiedy stosuje się pojedyncze dźwięki, bazując głównie na łączeniu barw stopy o różnym charakterze. Można takie dźwięki kreować samodzielnie, pracowicie dopasowując je do swoich potrzeb, ale można też użyć do tego celu specjalistycznego narzędzia, jakim jest Punch-BD.

Syntezator ten umożliwia skorzystanie z sześciu źródeł sampli lub dźwięków syntetycznych, na bazie których możemy budować własne barwy. Przy czym praca z tym instrumentem nie ogranicza nas w żaden sposób w porównaniu z metodą „na piechotę”. Co więcej, mamy tu do dyspozycji szereg opcji, których zastosowanie w przypadku tradycyjnej obróbki byłoby trudne lub wręcz niemożliwe. Punch-BD pozwala nam zaoszczędzić mnóstwo czasu, a jednocześnie daje więcej możliwości niż w przypadku klasycznego tworzenia warstw na różnych ścieżkach, edycji i renderingu całości do postaci jednego pliku, w którym trudno jest cokolwiek zmienić. Tutaj natomiast nasz dźwięk stopy pozostaje cały czas dostępny do edycji, więc w razie konieczności możemy w locie dokonać niezbędnych poprawek, praktycznie omijając etap renderingu i ograniczając się np. tylko do opcji zamrożenia ścieżki, jeśli chcielibyśmy zaoszczędzić trochę mocy obliczeniowej.

Źródła dźwięku Rob Papen Punch-BD

Syntezator składa się z sześciu niezależnym modułów o jednakowej strukturze, przy czym pierwszy pozostaje zawsze włączony, a pozostałe pięć można aktywować w razie potrzeby. Sygnały z modułów miksuje się w dedykowanym oknie Mixer, gdzie możemy ustawiać ich poziomy, panoramę oraz komutację do efektów i wyjść w trybie wielowyjściowym.

Każdy z modułów może pracować w trybie syntezy (Drum) lub jako odtwarzacz próbek (Sample). W tym pierwszym mamy do wyboru 39 gotowych konfiguracji syntezatora perkusyjnego - od najprostszej, bazującej na pojedynczym oscylatorze, aż do bardziej zaawansowany, z filtracją, obwiedniami, modulacją i próbkami jako źródłem sygnału dla oscylatora. Dla ułatwienia pracy producent wyposażył każdy z sześciu dostępnych modułów syntezy w 184 presety uwzględniające różne konfiguracje i ustawienia. Mamy też wydzielony obszar pod nazwą Quick Edit, gdzie możemy bez wnikania w szczegóły ustawić wysokość dźwięku, czas jego podtrzymania i zanikania oraz częstotliwość odcięcia filtru.

W najbardziej złożonych konfiguracjach każdego modułu syntezatora znajdziemy sekcję odstrojenia (półtonowe i precyzyjne, ustawienie poziomu odstrojenia w zależności od Velocity oraz tryb Random z regulacją poziomu przypadkowości), filtr rezonansowy pracujący w sześciu trybach (z uzależnieniem częstotliwości od Velocity oraz dedykowanym LFO i trzyelementową obwiednią), moduł oscylatora bazującego na próbce (z regulacją offsetu, głębokości trybu ponownego wyzwolenia oraz opcją odwrócenia próbki), a także sekcją Stereo Swap, pozwalającą rozmieścić element ataku i wybrzmiewania w panoramie stereo.

Co ciekawe, zmiana modelu syntezy nie wpływa na zmianę dokonanych ustawień, a zatem możemy zachować założone przez nas parametry dźwięku, sprawdzając je tylko w różnych konfiguracjach. Na wyjściu każdego modułu syntezy znajduje się podwójny efekt distortion z 19 trybami zniekształcenia do wyboru, oraz sekcja wysyłki na jeden z czterech stereofonicznych procesorów efektów, poprzedzona modułem trzypasmowej korekcji parametrycznej, której ustawienia (dokonywane gałkami lub w edytorze graficznym) można kopiować na każdy inny moduł syntezy w naszym instrumencie lub zamieniać je między sobą. Funkcja przenoszenia i zamiany ustawień dotyczy też wszystkich sześciu modułów, więc możemy je kompleksowo przenosić i poddawać dalszej edycji.

Jeśli ktoś chce ułatwić sobie pracę w modułach syntezy, bądź co bądź nieco skomplikowanych i wyposażonych w bardzo małe kontrolki, może przejść do trybu Easy, gdzie najważniejsze parametry ustawia się czytelnymi suwakami. Przy czym ustawienia w dokonywane w sekcji Pads i sekcji Easy mogą być różne, więc mamy niejako dwie warstwy edycyjne (sekcję Easy można całkowicie ominąć, aby porównać brzmienie z nią i bez niej).

Zobacz także test wideo:

Technics EAH-A800 - bezprzewodowe słuchawki z redukcją szumów

Wszystkim osobom dorastającym w latach 70. i 80. minionego wieku należąca do Panasonica marka Technics nieodmiennie kojarzy się z gramofonami oraz doskonałym sprzętem hi-fi.

Sample w Rob Papen Punch-BD

Drugim trybem pracy każdego z sześciu modułów (warstw) instrumentu jest Sample. Można skorzystać z ponad 800 gotowych presetów lub budować dźwięk od podstaw, bazując na całej masie różnego typu próbek nie tylko stopy, ale też innych instrumentów perkusyjnych i efektów. Możemy też importować własne próbki.

Odtwarzacz próbek wykorzystuje jeden lub dwa sample, które mogą grać w trybach pojedynczych, zmiksowane, podzielone w czasie lub odtwarzane zamiennie. Każdą próbkę przed jej załadowaniem do slotu A lub B możemy podsłuchać prawym kliknięciem myszką, a edycję dla poszczególnych sampli uruchamiamy przyciskami EDIT SAMPLE A lub EDIT SAMPLE B. Obie próbki łączymy zaznaczeniem opcji COMBINE. Do dyspozycji mamy też wszechstronny filtr z obwiednią i LFO (pracującym swobodnie lub wyzwalanym pojawieniem się nuty), obwiednię amplitudy i obwiednię wysokości dźwięku. Do tego dochodzi, podobnie jak w sekcji syntezy dźwięku, opcja Stereo Swap, efekt Distortion, korektor i wysyłka na jeden z czterech wbudowanych procesorów efektów lub wybrane wyjście (gdy sygnał chcemy przetwarzać efektami w DAW). W bloku samplera także mamy opcję dodatkowej edycji uproszczonej, którą można włączyć lub wyłączyć.

Modulacja w Rob Papen Punch-BD

Modulacja pozwala zamienić każdy statyczny sygnał w plastyczny dźwięk o charakterze muzycznym, nawet jeśli chodzi o tak prosty wydawać by się mogło instrument, jakim jest stopa. Po lekturze powyższego tekstu zaczynacie się już pewnie domyślać, że możliwości Punch-BD wykraczają jednak daleko poza zwykłe kreowanie barwy typu kick, nawet bazującej na sześciu warstwach, i czynią z tego instrumentu zaawansowany syntezator nie tylko do budowania brzmień perkusyjnych, ale np. partii basu (poszczególne warstwy można ustawić na reagowanie na wysokość dźwięku) czy różnego typu efektów.

Poza tym praca w trybie warstwowym (Stack) nie jest jedynym trybem Punch-BD. Może on pracować też w trybach Tuned Stack (czyli jednoczesnego odstrajania wszystkich dźwięków odpowiednią nutą z klawiatury), 6 Notes (w trybie sześciogłosowym) oraz w trybie sekwencyjnym (kolejne odtwarzanie każdego z sześciu padów) albo odstrajanym sekwencyjnym (a zatem można tworzyć sześciodźwiękowe pochody). W związku z tym modulacja zaczyna tu odgrywać istotną rolę.

Do dyspozycji mamy dwie trzyelementowe obwiednie i dwa LFO z sześcioma typami przebiegów, synchronizacją do tempa i trzema trybami (Poly, Free i Mono). Zarówno w obwiedniach jak i LFO możemy wybrać źródło sterowania modulatorem, co dodatkowo zwiększa dostępne opcje, ponieważ pozwala uzależnić jego funkcjonowanie np. od Velocity, kółka modulacji, pitchbendu, przypadkowo generowanego dźwięki, dowolnego kontrolera CC, a nawet od wybranej obwiedni (także tej samej, którą steruje!) czy LFO. Celem modulacji może być praktycznie każdy parametr w instrumencie, nie wyłączając samych kontrolek w sekcji obwiedni i LFO. Trzeba przyznać, że zaczyna to już przypominać możliwości oferowane przez rasowe syntezatory modularne.

Jakby tego było mało, to mamy też do dyspozycji nadrzędną matrycę modulacji z ośmioma slotami. W każdym z nich możemy wybrać źródło modulacji (wybór mamy taki sam jak w przypadku źródła sterowania modulatorem), cel modulacji (wszystkie parametry w instrumencie) oraz, znów, źródło sterowania modulacją. I takich konfiguracji możemy uruchomić jednocześnie osiem!

Mamy więc w tym zakresie niemal nieskończoną liczbę opcji, gdzie wszystko może modulować wszystko w praktycznie dowolny sposób. Nie wspominając już o tym, że każdą funkcję instrumentu możemy poddać automatyce z poziomu DAW albo ręcznej kontroli z użyciem sprzętowych sterowników MIDI, włącznie z zapisem ich zmian w czasie rzeczywistym w naszym programie nadrzędnym.

Efekty w Rob Papen Punch-BD

Zarówno modulacja jak i sekcja efektów są wzorowane na modułach, które znajdziemy w syntezatorze perkusyjnym Punch (który oprócz innych instrumentów perkusyjnych poza stopą ma także własny sekwencer).

Mamy tu cztery moduły FX, które mogą pracować w trybie wysyłkowym dla wszystkich padów, szeregowo (jeden za drugim) lub w różnych konfiguracjach szeregowo-równoległych. Do dyspozycji mamy ponad 30 algorytmów, w tym różnego typu efekty modulacyjne, delaye, pogłosy, efekty zniekształcenia i kształtowania fali, filtry, procesory dynamiki, symulatory wzmacniaczy, kolumn i taśmy, korektory oraz efekt o nazwie Gator, który jest swego rodzaju bramką sekwencyjną, choć bez możliwości programowania paternów.

W każdym module efektów mamy również modulację (a jakże) której źródłem mogą być obwiednie, LFO, kontrolery, Velocity itp., a modulować możemy każdy z parametrów aktualnie aktywowanego algorytmu efektowego.

Rob Papen Punch-BD w praktyce

Jeśli chcemy się ograniczyć do znalezienia jakiegoś ciekawego brzmienia stopy, to możemy po prostu zmieniać presety i dopasowywać ich ustawienia zgodnie z własnymi preferencjami i potrzebami aranżacyjnymi. Ale nawet do tego powinniśmy poznać ten instrument przynajmniej w stopniu podstawowym, by wiedzieć co tak naprawdę chcemy zmienić i gdzie tę funkcję można znaleźć. A że Punch-BD nie jest syntezatorem przesadnie prostym w obsłudze i konfiguracji, to nawet doświadczeni użytkownicy, jeśli wcześniej nie mieli do czynienia z wtyczką Punch, będą potrzebować trochę czasu, np. do tego, by rozgryźć, na czym tak naprawdę polega obsługa dwóch próbek w trybie Sample, czy jak najlepiej wykorzystać wielowarstwową modulację.

Jeśli chcemy pracować tylko w trybie warstwowym, czyli składać naszą stopę (lub inny typ brzmienia) z dwóch lub więcej warstw, to po ogarnięciu zasad syntezy i samplingu w Punch-BD powinniśmy dość sprawnie przejść do prac kreatywnych. Trochę więcej czasu zajmie nam jednak wykorzystanie innych przydatnych funkcji tego instrumentu, jak tryb sześciogłosowy lub praca w trybie sekwencyjnym.

W tym momencie warto sobie uświadomić, na czym naprawdę polega różnica między Punch a Punch-BD, które pod wieloma względami - wyjąwszy dostępność w tym pierwszym sekwencera oraz modułów innych instrumentów - praktycznie są takie same. W samym Punch, który jest pełnokrwistym syntezatorem perkusyjnym, barwę stopy możemy zbudować z dwóch warstw, choć oczywiście do jej ubarwienia możemy też użyć innych instrumentów. W Punch-BD brzmienie kick możemy wykreować z sześciu warstw, oraz - co jest szczególnie istotne - wykorzystać do ich tworzenia moduł samplingu z opcją importu własnych próbek.

Podsumowanie