Problem stary jak programowanie bitów: czego byś nie robił, cały czas masz ten sam nudny rytm. Na szczęście współczesne sekwencery oferują mnóstwo narzędzi, które mogą zmienić ten stan rzeczy.
Sprzętowe maszyny perkusyjne nie są dobrym narzędziem do generowania polirytmów. Sytuacja znacząco się zmienia, gdy użyjemy dwóch takich urządzeń
1.
Większość sekwencerów w maszynach perkusyjnych jest 16-krokowa (niekiedy jest to wielokrotność tej liczby) i choć pozwala uzyskać różną długość pojedynczych sekcji instrumentalnych, to możliwość zdefiniowania niezależnego podziału w jej ramach jest rzadkością. Możemy obejść to ograniczenie, mając dwie maszyny perkusyjne – w tym przypadku Arturia DrumBrute Impact oraz Roland TR-8.
2.
Dokonaliśmy synchronizacji Impacta do TR-8 za pomocą połączenia MIDI. Na początek stworzymy w Arturii prosty rytm 4/4, ze stopą na każdy bit (kroki 1, 5, 9 i 13) oraz otwartym hi-hatem na „i” (bity 3, 7, 11 i 15).
3.
W TR-8 użyjemy trybu Scale do zmiany podziału kroków dla każdego bitu, przy zachowaniu synchronizacji obu maszyn. Przełączamy zatem Rolanda do trybu triol szesnastkowych, w którym mamy trzy kroki sekwencera na każdy bit zegara BPM.
4.
Ponieważ sekwencje TR-8 wciąż mają 16 kroków, ich długość nie odpowiada długości rytmu 4/4 generowanego przez Impacta. Z tego względu krok 1 w TR-8 i krok 1 w maszynie Impact mają przeciwną fazę. Aby to skorygować, zmieniamy wartość Last Step w TR-8 na 12 (czyli cztery rundy 3-krokowych bitów).
5.
Możemy teraz zaprogramować triolowy rytm w TR-8. Wprowadzamy rimshoty na krokach 1, 3, 5, 7, 9 i 11, akcentując kroki 1 i 7, które odpowiadają podobnym funkcjonalnie bitom w rytmie 4/4 z Impacta. Dla wzbogacenia rytmu dodajemy kilka dźwięków tomów.
6.
Na sam koniec w TR-8 wprowadzamy werbel – najlepiej na kroku 7, by zachować house’owy klimat. Można go umieścić na kroku 9, aby wspierał triolowy rytm rimshotu. Dodaliśmy też werbel na kroku 4 – wprawdzie koliduje on nieco z rytmem 4/4, ale pozwala uzyskać ciekawy efekt synkopy.
