Zrozumienie struktury toru masteringowego jest nieodzowne dla osiągnięcia jak najlepszych efektów podczas finalnej pracy nad projektem muzycznym.
Choć wtyczek realizujących funkcję korektora jest bardzo dużo, to w sytuacji, gdy zamierzamy wykorzystać EQ w masteringu, nasz wybór ogranicza się do dwóch grup: tych wtyczek, które emulują pracę klasycznych urządzeń, oraz oryginalnych rozwiązań cyfrowych. Jest to spore uproszczenie, ale większość deweloperów dla poszczególnych produktów wybiera jedno albo drugie rozwiązanie. Te wtyczki, które bazują na klasycznych urządzeniach, mają tendencję do wprowadzania do brzmienia określonego charakteru sonicznego i specyficznych zniekształceń. Alternatywą są czyściej pracujące, bardziej chirurgiczne korektory, które nie naśladują żadnych urządzeń i powstały jako oryginalne rozwiązania. Oba rodzaje wtyczek są użyteczne, ale które z nich wybrać?
Wybór odpowiedniego korektora pod kątem zastosowania go w torze masteringowym może być trudny, ale pamiętaj, że dużo ważniejsze jest odpowiednie zastosowanie posiadanych narzędzi.
Korektory z modelowaniem potrafią wprowadzić określoną sygnaturę brzmieniową do przetwarzanego materiału i przydadzą się wtedy, gdy czujesz, że Twoje nagranie jest zbyt sterylne i ma „cyfrową” naturę. EQ bazujące na analogowych wzorcach są na ogół bardziej muzyczne i „wyrozumiałe”, pozwalając Ci dodać więcej wzmocnienia zanim sygnał zacznie być zniekształcany. Określenie tych korektorów mianem muzycznych jest subiektywne, i na ogół oznacza, że całościowe brzmienie zyskuje na plastyczności i pozwala spoić instrumenty w miksie. To bardzo ciekawa funkcja i od razu usłyszysz obecność tego typu wtyczek w łańcuchu masteringowym. Jeśli specyficzne zakolorowanie brzmienia jest tym, czego oczekujesz, to użycie takich plug-inów jest dobrym rozwiązaniem.
Gdy jednak szukasz czegoś czystszego brzmieniowo i potrzebujesz absolutnej przejrzystości, to warto wypróbować inne rozwiązania. Są korektory, które zachowują się przeźroczyście (jeśli w ogóle można to powiedzieć o korektorach), a jednocześnie umożliwiają realizację bardzo precyzyjnej filtracji. Jednym z najlepszych przykładów takiego narzędzia jest FabFilter Pro-Q2, który oferuje elastyczność i precyzję pracy wzorcowego korektora cyfrowego. Dodając do tego takie funkcje, jak możliwość pracy z liniową fazą, analizator, pracę w trybie Mid-Side i modelowanie różnych charakterystyk korekcji otrzymujemy potężny procesor. Jest też szereg korektorów łączących cechy narzędzi analogowych i cyfrowych, które mogą okazać się doskonałym rozwiązaniem, gdy nie dysponujesz przesadnie dużym budżetem na zakup kilku różnych wtyczek.
