Do wykreowania świetnie brzmiących miksów niezbędna jest gruntowna wiedza na temat korekcji, którą to właśnie zajmiemy się w niniejszym artykule.
W przypadku piosenek wokal jest najważniejszy. Odpowiednie zastosowanie korekcji pozwoli uzyskać właściwą równowagę między zasadniczym brzmieniem w zakresie środka (odpowiedzialnym za energię i dominację w miksie), zakresem prezencji (która odpowiada za czytelność, definicję i bliskość), a blaskiem w zakresie najwyższych tonów (dającym otwartość, powietrze i ostateczny szlif partii wokalu). Nawiasem mówiąc, nasza chęć podbijania częstotliwości z zakresu prezencji i podkreślania jej na wielu ścieżkach wynika głównie z faktu, że w tym paśmie lokują się zgłoski odpowiedzialne za czytelność głosu, do których nasz słuch jest najlepiej „dostrojony”.
Upewnij się, że wykonawca w trakcie nagrywania utrzymuje stałą odległość od mikrofonu.
Nagrany wokal zazwyczaj potrzebuje rozjaśnienia i może mieć nieco zbyt mocno wyeksponowane pasmo w zakresie niższego dołu. Zanim jednak zaczniesz korygować cokolwiek w zakresie wysokich tonów sprawdź, czy sytuacji nie poprawi podcięcie niskiego środka w paśmie 300-400 Hz. Zazwyczaj tak właśnie się dzieje, ale musisz się upewnić, że przez zbyt głębokie tłumienie nie zgubisz zasadniczej energii wokalu. Należy w tym miejscu przypomnieć, że najważniejszym aspektem w produkcji dobrze brzmiącego wokalu jest samo jego nagranie. To samo dotyczy też każdego innego instrumentu. Żadna korekcja nie skompensuje błędów wynikających ze złego ustawienia sprzętu i niewłaściwej pozycji mikrofonów.
Inne problemy z brzmieniem pojawiają się w sytuacji, gdy wykonawca śpiewa zbyt blisko mikrofonu, wykonuje zbyt duże ruchy i momentami nie śpiewa w jego bezpośredniej bliskości. Efekt zbliżeniowy, typowy dla mikrofonów o charakterystyce nerkowej, powoduje, że w miarę zbliżania się wykonawcy do mikrofonu niskie tony stają się głośniejsze. Jest duża różnica w brzmieniu, gdy odległość od mikrofonu wynosi 15 lub 5 centymetrów i ruchy wykonawcy w tym zakresie dość istotnie zmieniają charakter brzmieniowy wykonania. Na szczęście można to w pewnej mierze skompensować poprzez użycie automatyki korekcji (więcej na ten temat piszemy na następnej stronie).
1.
Jeśli nagrywałeś wokal w pomieszczeniu o niedostatecznej izolacji akustycznej, jest duże prawdopodobieństwo, że w plikach audio pojawią się niskoczęstotliwościowe odgłosy zza okna lub z samego pomieszczenia. W takich przypadkach z pomocą przychodzi nam filtr górnoprzepustowy. Jego włączenie pozwala także zredukować podmuchy i inne niechciane dźwięki wytwarzane podczas wykonania wokalnego. Ustawienie filtru na 80 Hz ze stosunkowo dużym nachyleniem zazwyczaj bardzo skutecznie eliminuje cały problem (pliki audio na DVD w folderze 6. Wokale).
2.
Wiele wokali ma tendencję do włóknistego brzmienia w zakresie niższego środka lub wyższego basu i nasze przykładowe nagranie nie jest tutaj wyjątkiem. Stłumienie tego zakresu pozwala zachować odpowiednią równowagę i czytelność. W naszym przypadku trafionym rozwiązaniem okazało się zastosowanie filtracji 320 Hz z tłumieniem 2,5 dB i średnią wielkością dobroci Q.
3.
Bierz pod uwagę możliwość stosowania kilku wtyczek EQ na jednym kanale. Dla dodania „powietrza” do wokalu zastosowaliśmy korekcję w stylu klasycznym, a PSP RetroQ jest jednym z przykładów tego typu wtyczek. Pozwala uzyskać aksamitnie brzmiącą górę, a dodanie 3 dB w okolicach 12 kHz znakomicie otwiera dźwięk. Oczywiście, bardzo łatwo można tutaj przesadzić, ale zawsze możemy wrócić do tych ustawień na dalszym etapie prac.
4.
Wracamy do wtyczki PSP Neon Mix i nieznacznie, o ok. 1 dB, podbijamy zakres 500 Hz, co pozwoli nadać wokalowi odpowiednią moc i sprawi, że stanie się bardziej stanowczy. Kolejny 1 dB wzmocnienia zaaplikujemy dla 2 kHz, dzięki czemu głos lepiej przebije się w miksie. W przypadku tego zakresu trzeba szczególnie uważać, aby nie przesadzić.
5.
Redukując jasność brzmienia wokalu redukujesz też zawartość sybilantów (zgłosek syczących i szeleszczących o dużej energii). Do zwalczania tych ostatnich należy użyć specjalnego narzędzia, jakim jest de-esser. Jest to rodzaj dynamicznego korektora: redukuje poziom wybranego pasma w momencie, gdy przekroczy on zadany próg. Posłuchaj słowa „ask” przed i po zastosowaniu de-essera.
